Η δράσις του Ιππικού - Τεθωρακισμένων στο συμμοριτοπόλεμο

1. Εισαγωγή

Μέχρι τις αρχές του 1946 οι νέες Μονάδες των Τεθωρακισμένων παρέμεναν στην περιοχή του Λεκανοπεδίου Αττικής και κύρια ενασχόληση τους ήταν η εκπαίδευση, καθώς και η συγκρότηση τους σε προσωπικό και υλικό. Οι ανάγκες ασφάλειας στην ύπαιθρο, όμως, εξαιτίας της έναρξης της δράσης των Σλαυοκινήτων συμμοριτών, επέβαλαν τη σταδιακή προώθηση των Μονάδων σε ζωτικές περιοχές, αν και βρίσκονταν ακόμη στην περίοδο της προπαρασκευής. Ετσι:

- Τον Ιανουάριο του 1946 στάλθηκε Ίλη του II Συντάγματος Αναγνωρίσεως στην Πελοπόννησο.
- Την 1η Ιουνίου 1946 μεταστάθμευσε η 2η Ίλη αρχικά και στη συνέχεια το υπόλοιπο του IX Συντάγματος Αναγνωρίσεως στη Θεσσαλία (Στρατιωτική Διοίκηση Λάρισας).
- Στις 25 Ιουλίου 1946 μεταστάθμευσε το XI Σύνταγμα Αναγνωρίσεως στη Μακεδονία (Στρατιωτική Διοίκηση Θεσσαλονίκης).
- Στις 6 Ιανουαρίου 1947 μεταστάθμευσε το II Σύνταγμα Αναγνωρίσεως στη Θεσσαλία, απ' όπου επέστρεψε στην Αθήνα το IX για να περατώσει την ανασυγκρότηση του.
- Το Μάρτιο του 1947 το IX Σύνταγμα Αναγνωρίσεως μεταστάθμευσε και πάλι στην περιοχή της Θεσσαλίας (Στρατιωτική Διοίκηση Τρικάλων).
- Παράλληλα συγκροτήθηκαν Ίλες Ιππικού, οι οποίες αργότερα αποτέλεσαν Συντάγματα που συμμετείχαν στις επιχειρήσεις σε διάφορες περιοχές: Μεσολόγγι, Λάρισα, Καρδίτσα, Γιαννιτσά, Πτολεμαίδα, Αλιστράτη, Σέρρες, Ιωάννινα.

Από τη στιγμή που συγκροτήθηκαν οι Μονάδες αυτές, μαζί μ' εκείνες που συγκροτήθηκαν αργότερα, όπως το Α Σύνταγμα Αναγνωρίσεως και οι Ίλες Αρμάτων Κένταυρος (οι οποίες αποτέλεσαν τελικά το 391 Σύνταγμα Αναγνωρίσεως), συμμετείχαν στις επιχειρήσεις.
Εξαιτίας της ιδιάζουσας μορφής του αγώνα, οι Μονάδες χρησιμοποιούσαν μικρά Τμήματα, συνήθως Ίλης και Οϋλαμού, ενώ η διάταξη γενικά των Μονάδων κάλυπτε σχεδόν ολόκληρο τον ελληνικό χώρο. Σε όλες τις περιπτώσεις η επέμβαση αυτών των μικρών Τμημάτων είχε σαν αποτέλεσμα τη σοβαρή υποστήριξη περιοχών που δοκιμάζονταν και τη σταθεροποίηση του αισθήματος ασφάλειας των πολιτών.
Η συμμετοχή όλου του όγκου των Τεθωρακισμένων στην τελική φάση του Συμμοριτοπολέμου στο όρος Βίτσι συνέβαλε αποφασιστικά στη νίκη.

Οι αποστολές που ανατέθηκαν στα Τεθωρακισμένα στη διάρκεια του Συμμοριτοπολέμου ήταν οι εξής:
- Σταθεροποίηση του αισθήματος ασφάλειας του πληθυσμού με την ανάληψη αποστολών σε κατοικημένες περιοχές όπου υπήρχαν ζωτικές εγκαταστάσεις.
- Αναγνωρίσεις, περιπολίες, συνοδείες φαλαγγών και ενέδρες.
- Συμμετοχή σε εκκαθαριστικές επιχειρήσεις.
- Ενίσχυση του Πεζικού σε περιπτώσεις σοβαρής εμπλοκής του, καθώς και υποστήριξη των επιθέσεων του.
Ιδιαίτερα πρέπει να σημειωθεί η προσπάθεια που καταβλήθηκε από τα πληρώματα για την αξιοποίηση και την καλύτερη απόδοση του παλαιού και πολυχρησιμοποιημένου υλικού που είχε διατεθεί. Η άριστη εκπαίδευση, ο ενθουσιασμός και η αγωνιστική διάθεση των πληρωμάτων είχαν σαν αποτέλεσμα να προωθούνται τα τεθωρακισμένα σε δυσπρόσιτες ακόμα και για πεζούς περιοχές, όπου με εύστοχες άμεσες βολές εξουδετέρωναν ισχυρά πολυβολεία των Σλαυοκινήτων συμμοριτών που δεν ήταν δυνατό να καταστραφούν με άλλον τρόπο.

2.II Σύνταγμα Αναγνωρίσεως

Το II Σύνταγμα Αναγνωρίσεως συνέβαλε ενεργά στις επιχειρήσεις από την πρώτη στιγμή που μεταστάθμευσε στη Λάρισα. Ίλες και Ουλαμοί κατανεμήθηκαν στις κυριότερες πόλεις και ζωτικά σημεία της Θεσσαλίας και της Δυτικής Μακεδονίας, εξυψώνοντας το ηθικό και σταθεροποιώντας το αίσθημα ασφάλειας του πληθυσμού. Στη διάρκεια του 1947 ο πόλεμος ήταν σκληρός. Ενας Ουλαμός της 2ης Ίλης του Συντάγματος αντιμετώπισε την πρώτη σοβαρή επίθεση των Σλαυοκινήτων συμμοριτών εναντίον της Φλώρινας. Ο Διοικητής του Ουλαμού Υπίλαρχος Οικονόμου Σταμάτιος έβαλλε ακάλυπτος από το τεθωρακισμένο όχημα του και κατεδίωκε τους Σλαυοσυμμορίτες, δέχθηκε όμως βολίδα από τουφέκι στο μέτωπο και έπεσε νεκρός στο πεδίο της μάχης. Αλλος Ουλαμός της 2ης Ίλης αντιμετώπισε επιδρομή στην περιοχή των Γρεβενών. Ο Διοικητής του Ουλαμού και τα πληρώματα του δέχθηκαν πολλούς επαίνους και ηθικές διακρίσεις.
Η Ίλη Εφόδου του Συντάγματος έδιωξε τους Σλαυοσυμμορίτες από τον "Κάμπο" της Λάρισας, και ιδιαίτερα από τα χωριά της λίμνης Κάρλας, όπου καθημερινά σημειώνονταν συμπλοκές.
Η κορύφωση όμως της δράσης του Συντάγματος ήλθε το επόμενο έτος 1948. Στις 22 Φεβρουαρίου η Ιλη Εφόδου έστησε ενέδρες στο δημόσιο δρόμο Λάρισας-Βόλου και κατάφερε μεγάλες απώλειες στις δυνάμεις των Σλαυοκινήτων συμμοριτών. Τον Αύγουστο Τμήματα του Συντάγματος έλαβαν μέρος στις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις στο Γράμμο. Στις 12 Αυγούστου δύο Ουλαμοί της 3ης Ίλης εμπλάκηκαν σε μάχη στην περιοχή της Καλαμπάκας.

3. IX Σύνταγμα Αναγνωρίσεως

Το IX Σύνταγμα Αναγνωρίσεως έλαβε μέρος σε αποστολές στη Θεσσαλία, τη Ρούμελη, τη Δυτική Μακεδονία, την Πελοπόννησο, και ιδιαίτερα στην Ήπειρο. Η 2η Ίλη του Συντάγματος ήταν το πρώτο Τεθωρακισμένο Τμήμα που διεξήγαγε επιχειρήσεις στη Θεσσαλία και τη Δυτική Μακεδονία, ενώ αργότερα διατέθηκε και παρέμεινε συνεχώς στην Ήπειρο.
Στη διάρκεια της επίθεσης των Σλαυοκινήτων συμμοριτών εναντίον της Κόνιτσας το Δεκέμβριο του 1947 συμμετείχε η 2η Ιλη.
Τμήμα επίσης της 2ης Ιλης, στις επιχειρήσεις στην περιοχή Μουργκάνα το Σεπτέμβριο του 1948, αντιμετώπισε 750 περίπου Σλαυοσυμμορίτες που προσπαθούσαν να περάσουν από τη Μουργκάνα στα Ζαγόρια.
Η 1η Ίλη του Συντάγματος έλαβε μέρος στη Μάχη της Ελασσόνας και έσωσε τα Φάρσαλα στις 5 Απριλίου 1948.
Στη Μάχη της Καρδίτσας συμμετείχε Τμήμα της 3ης Ίλης που υπερασπίστηκε ηρωικά την πόλη μαζί με Τμήματα από άλλα Οπλα.
Η συμμετοχή τέλος του Συντάγματος στις επιχειρήσεις του Γράμμου το 1948, καθώς και σ' αυτές στο Γράμμο και το Βίτσι το 1949 υπήρξε σημαντική.

4. XI Σύνταγμα Αναγνωρίσεως

Το XI Σύνταγμα Αναγνωρίσεως κάλυπτε ολόκληρη την περιοχή της Μακεδονίας και της Θράκης. Οι Ίλες του Συντάγματος δρούσαν συνεχώς μεμονωμένα, ενώ η 2η Ίλη είχε διατεθεί σε όλη σχεδόν την περίοδο των επιχειρήσεων στην Καβάλα. Για να μπορέσει να αντιμετωπίσει τις πολλαπλές απαιτήσεις για διάθεση Τμημάτων, το Σύνταγμα κατόρθωσε με υπεράνθρωπες προσπάθειες να αξιοποιήσει παλιό Βρετανικό Τεθωρακισμένο υλικό που είχε εγκαταλειφθεί στη Θεσσαλονίκη και να συγκροτήσει έτσι δύο επιπλέον Ιλες.
Κατά τη διάρκεια της επίθεσης των Σλαυοκινήτων συμμοριτών εναντίον της πόλης της Νάουσας το Δεκέμβριο του 1948, Τμήματα του Συντάγματος κράτησαν χωρίς να υποχωρήσουν, παρά τις απώλειες που είχαν. Τεθωρακισμένα επίσης, αλλά και δύο άρματα που ανήκαν στη Διοίκηση της IX Ίλης Αρμάτων Κένταυρος, ήταν τα πρώτα που πήγαν να ενισχύσουν τα υπολείμματα της Φρουράς.
Η μεγαλύτερη όμως επιτυχία του Συντάγματος ήταν η καταδίωξη των Σλαυοκινήτων συμμοριτών μετά τον κανονιοβολισμό της Θεσσαλονίκης το Δεκέμβριο του 1948 από πυροβόλο. Στις 2. 30, όταν η Θεσσαλονίκη δέχθηκε το πρώτο βλήμα, ο συναγερμός των Τεθωρακισμένων ήταν άμεσος. Υπήρξε όμως μεγάλη δυσκολία στο να εξακριβωθεί από ποια κατεύθυνση βαλλόταν η πόλη. Παρά τις προσπάθειες που καταβλήθηκαν, μόνο το πρωί εντοπίστηκαν από την Αεροπορία οι Σλαυοσυμμορίτες. Τα Τεθωρακισμένα, όμως, μαζί με τα άρματα της XI Ίλης Αρμάτων, είχαν ήδη αποκόψει όλα τα δυνατά δρομολόγια υποχωρήσεως. Για πρώτη φορά υπήρξε επαφή με τους Σλαυοσυμμορίτες στα Δερβένια, ενώ μεγάλη φθορά υπέστησαν στη μάχη του Ασβεστοχωρίου. Η τελική όμως διάλυση των Σλαυοκινήτων συμμοριτών επιτεύχθηκε στην πεδιάδα του Λαγκαδά, μεταξύ της λίμνης του Αγ. Βασιλείου και της πόλης του Λαγκαδά.

5. Α Σύνταγμα Αναγνωρίσεως

Το Α Σύνταγμα Αναγνωρίσεως, αν και συγκροτήθηκε αργότερα από τα υπόλοιπα, δεν υστέρησε σε δράση. Στις περιοχές Βόλου-Λάρισας-Τρικάλων-Καλαμπάκας και σε ολόκληρη την Πελοπόννησο Τμήματα του Α Συντάγματος Αναγνωρίσεως σταθεροποίησαν το αίσθημα ασφάλειας του πληθυσμού και εκκαθάρισαν τις εστίες των Σλαυοκινήτων συμμοριτών.
Στις 16 Απριλίου 1948 ο 3ος Ουλαμός της 2ης Ίλης του Α Συντάγματος Αναγνωρίσεως, ενώ συνόδευε φάλαγγα από 70 οχήματα που προέρχονταν από τη Σπάρτη και με κατεύθυνση την Τρίπολη, δέχθηκε επίθεση από 800 Σλαυοσυμμορίτες. Τα δύο Τεθωρακισμένα που προπορεύονταν απομονώθηκαν από τη φάλαγγα. Το ένα ανατινάχθηκε μαζί με τους άνδρες του, ενώ το πλήρωμα του δεύτερου συνέχισε τον αγώνα τραυματισμένο και πεζό. Τελικά, και μετά την ενίσχυση των δυνάμεων από τον 4ο Ουλαμό και την Ίλη Εφόδου, η κατάσταση ανατράπηκε και οι Σλαυοσυμμορίτες αποσύρθηκαν. Οι Σλαυοσυμμορίτες την 1η Ιουλίου 1948 επιτέθηκαν στην φρουρά των Λεχαινών και θέλοντας να αποκλείσουν την επέμβαση των Τεθωρακισμένων, τοποθέτησαν νάρκες και οργάνωσαν ενέδρες. Οι Ουλαμοί των πόλεων Αμαλιάδας, Πύργου και του Αιγίου και η Ομάδα Διοικήσεως των Πατρών συνέκλιναν προς το πεδίο της μάχης και τελικά υπερίσχυσαν.

6. Τμήματα Αρμάτων

α. Από τα μέσα του έτους 1948 άρχισαν να εισέρχονται διαδοχικά στον αγώνα οι Ίλες Αρμάτων "Κένταυρος" που υπάχθηκαν στα II, IX, και XI Συντάγματα Αναγνωρίσεως. Η δράση των Ιλών αυτών περιγράφεται ξεχωριστά από τη δράση των Συνταγμάτων τους, επειδή υπήρξαν τα πρώτα άρματα που διέθεσε ο μεταπολεμικός Στρατός.

β. 381(ΙΙ) Ίλη Αρμάτων II Συντάγματος Αναγνωρίσεως

Η Ίλη αυτή οργανώθηκε στο ΚΕΤ και μεταστάθμευσε στη Λάρισα με σκοπό να προωθηθεί στην Καστοριά για να αντιμετωπιστεί η απειλή των Σλαυοκινήτων συμμοριτών του Γράμμου. Από τις πρώτες μέρες της άφιξης της Ίλης στη Λάρισα, τα άρματα ανέλαβαν αποστολές, όπως αυτή που έγινε τη νύχτα της 18ης Ιουλίου, όταν προσβλήθηκε από τους Σλαυοσυμμορίτες το χωριό Συκούριο, όπου αμύνονταν ο Λόχος των Εθνοφρουρών. Και μόνο η εμφάνιση των αρμάτων είχε σαν αποτέλεσμα τη διάλυση των Σλαυοκινήτων συμμοριτών. Η ίδια Ίλη τις πρώτες ημέρες του Αυγούστου του 1948, συμμετείχε με επιτυχία στις επιχειρήσεις του Γράμμου. Στις 20 Σεπτεμβρίου 1948 τα άρματα υπερασπίσθηκαν την Καστοριά, ενώ την επομένη συμμετείχαν σε επίθεση στο τακτικής σημασίας ύψωμα Γιάννη Κεφάλη στο Γράμμο. Μέσα σε λίγα λεπτά της ώρας δύο άρματα κατόρθωσαν να αναρριχηθούν και να καταλάβουν το ζωτικό αυτό ύψωμα σταθεροποιώντας τις θέσεις του Πεζικού.
Στις 10 Σεπτεμβρίου 1948 βρήκε το θάνατο ο Διοικητής της Ίλης Επίλαρχος Σχινάς Κ. , ενώ οδηγούσε τα άρματα του στην Ελληνική συνοριακή γραμμή. Το τεθωρακισμένο όχημα του δέχθηκε βολή από Α/Τ εκτοξευτή και καταστράφηκε τελείως.

γ. 382 (IX) Ίλη Αρμάτων IX Συντάγματος Αναγνωρίσεως

Η IX Ίλη Αναγνωρίσεως έφθασε στα Γιάννενα, αφού είχε μεταφερθεί με αρματαγωγό στην Πρέβεζα, και μετά από 42 ώρες ανέλαβε τις πρώτες της αποστολές.
Στις 23 Ιουνίου 1948 Ουλαμός της Ίλης μαζί με Ουλαμό Τεθωρακισμένων και Διμοιρία Πεζικού ανέτρεψαν τους Σλαυοσυμμορίτες που πίεζαν στη γραμμή Αετοράχη- Κουτσελιό-Ροβίλεστο-Πέστα.
Από 1 μέχρι 4 Αυγούστου τα άρματα πέρασαν τον Καλαμά με σκοπό να υποστηρίξουν επιχείρηση του Πεζικού προς Κασιδιάρη-Γράμμο-Μουργκάνα.
Τον Οκτώβριο του 1948 η IX Ίλη μεταφέρθηκε στη Λάρισα και τμήμα της συμμετείχε με εξαιρετική επιτυχία στη Μάχη της Καρδίτσας. Τελικά μετακινήθηκε στην Κοζάνη και τα Γιάννινα για να λάβει μέρος στις επιχειρήσεις Γράμμου και Βιτσίου το 1949.

δ. 383 (XI) Ίλη Αρμάτων XI Συντάγματος Αναγνωρίσεως

Η XI Ίλη Αρμάτων συγκροτήθηκε και αυτή στο ΚΕΤ και μεταφέρθηκε με αρματαγωγό στη Θεσσαλονίκη. Τμήματα αυτής της Ίλης έδρασαν στην Κεντρική και Ανατολική Μακεδονία.
Στις 23/6/1948 Ουλαμός της XI Ίλης Αρμάτων πέτυχε εξαιρετικά αποτελέσματα στο Γκραν Κορόνε (Κιλκίς). Η επέμβαση Τμήματος Αρμάτων έσωσε την Προσωτσάνη. Γενικά, ο Ουλαμός Αρμάτων που στάθμευε στις Σέρρες συμμετείχε σε όλες τις επιχειρήσεις που έγιναν στην περιοχή.
Η Ίλη έλαβε μέρος στην επιχείρηση της Νάουσας καθώς και στις τελικές επιχειρήσεις στο Γράμμο και το Βίτσι.

7. Το Ιππικό

α. Στη διάρκεια του αγώνα εναντίον των Σλαυοκινήτων συμμοριτών το Ιππικό ήταν η πολύτιμη εφεδρεία της Διοίκησης για την αντιμετώπιση κάθε επείγουσας ανάγκης.
Στις περισσότερες περιπτώσεις συνεργάσθηκε με τα Τεθωρακισμένα και σε μερικές και με τα Αρματα. Στην αρχή συγκροτήθηκε σε Ανεξάρτητες Ίλες, μία για κάθε Μεραρχία Πεζικού, ενώ στο τέλος του 1948 συγκροτήθηκε πρώτα το Β Σύνταγμα Ιππικού και κατόπιν το Γ Σύνταγμα Ιππικού.

β. 1η Έφιππη Ίλη

Η 1η Έφιππη Ίλη συμμετείχε στις επιχειρήσεις Παρνασσού, Ελικώνα, Γκιώνας, Βαρδουσίων, Οίτης, Ορθρυος, Καλιδρόμου, Χασιών και Αντιχασιών.
Ιδιαίτερα επιτυχής υπήρξε η δράση της 1ης Εφιππης Ίλης στη διάρκεια της άμυνας της πόλης της Καρδίτσας (11-18/12/1948).

γ. 2η Έφιππη Ιλη

Η 2η Έφιππη Ίλη έδρασε στην περιοχή της Νεάπολης Κοζάνης και συμμετείχε στις επιχειρήσεις του Γράμμου το 1948. Στην περιοχή των Σοφάδων και στην ομώνυμη μάχη επέδειξε εξαίρετη μαχητικότητα

δ. 7η Έφιππη Ίλη

Συμμετείχε στις επιχειρήσεις στις περιοχές Αλιστράτης Διδυμοτείχου, Ν. Ορεστιάδας, Παγγαίου, Συμβόλου, Μενικίου, Ροδόπης και Τσαλντάγ.

ε. 8η Έφιππη Ίλη

Η ιστορία της Ίλης αυτής γράφτηκε κυρίως στην Ήπειρο -στη Λάκκα Σουλίου, στα Ζαγόρια και στη Μουργκάνα.

στ. 9η Έφιππη Ιλη

Η Ίλη αυτή έδρασε στα Αγραφα, στην Ορθρυ και στη Θεσσαλική πεδιάδα. Η ίδια Ίλη δέχθηκε όλον τον όγκο των δυνάμεων των Σλαυοκινήτων συμμοριτών στη μάχη της Καρδίτσας.

ζ. 10η Έφιππη Ίλη

Η Ίλη αυτή έδρασε στις περιοχές Σερρών, Μενικίου, Κερδύλων, Ν. Ζίχνης, αλλά και στην περιοχή του Κ

η. 11η Έφιππη Ίλη

Η Ίλη αυτή έδρασε κυρίως στην Κεντρική Μακεδονία.

θ. 15η Έφιππη Ίλη
Στη Δυτική Μακεδονία με κέντρο την Πτολεμαίδα, η οποία ήταν μία ευαίσθητη και με πολύ έντονη δραστηριότητα από πλευράς Σλαυοκινήτων συμμοριτών περιοχή, έδρασε η 15η Ίλη.
Στη συνέχεια η Ιλη, και ενώ κινούνταν για μεταστάθμευση στη Θεσσαλία, δέχθηκε στους Σοφάδες Καρδίτσας ισχυρότατη επίθεση από Σλαυοσυμμορίτες τη νύχτα της 18ης Δεκεμβρίου 1948, η οποία διήρκεσε 24 ώρες. Η Ίλη απέκρουσε την επίθεση επιτυχώς.

ι. Β Σύνταγμα Ιππικού

Συγκροτήθηκε στη Λάρισα στις 24 Δεκεμβρίου 1948 από τις 1η, 2η, 9η και 15η Έφιππες Ιλες. Στις 6 Μαρτίου του 1949 στη Θεσσαλική πεδιάδα το Β Σύνταγμα Ιππικού διέλυσε τελειωτικά το Έφιππο Σύνταγμα Γαζή.

ια. Γ Σύνταγμα Ιππικού

Το Σύνταγμα αυτό συγκροτήθηκε την 1η Μαρτίου 1949 από τις 7η, 8η και 10η Έφιππες Ίλες στο Κιλκίς. Η περιοχή δράσης του επεκτάθηκε μέχρι τους ποταμούς Εβρο και Αρδα. Στις 10 Οκτωβρίου 1949 μεταστάθμευσε στη Ν. Ορεστιάδα. Στις 28 Μαρτίου 1949, στην περιοχή Κρούσια, οι Ιππείς του Γ Συντάγματος κατόρθωσαν να παρεμποδίσουν ισχυρή ομάδα Σλαυοκινήτων συμμοριτών και να διεισδύσουν από την Κορώνα στις περιοχές Κρούσια-Κερδύλια.

8. Κέντρο Εκπαιδεύσεως Τεθωρακισμένων (ΚΕΤ)

Στη διάρκεια των επιχειρήσεων το ΚΕΤ αναπτυσσόταν σε εξαιρετικό εκπαιδευτικό και οργανωτικό οργανισμό. Ενα άλλο σκέλος της δραστηριότητας του ΚΕΤ υπήρξε η συγκρότηση, η διατήρηση και η αποστολή μάχιμων Ιλών και Ουλαμών σε διάφορες περιοχές της Νότιας Ελλάδας, όπως σ' αυτές της Λαμίας και του Αγρινίου όπου στάλθηκαν Ίλες, καθώς και σ' αυτές της Σπάρτης, του Γυθείου, της Τρίπολης, της Αμφιλοχίας και στην Ήπειρο, όπου στάλθηκαν Ουλαμοί. Παράλληλα το ΚΕΤ διατηρούσε σοβαρούς τομείς ευθύνης ασφαλείας και στην Αττική.

9. Συμβολή και απόδοση του Οπλου

Στις επιχειρήσεις στο Βίτσι που πραγματοποιήθηκαν με την κωδική ονομασία "Πυρσός Β" χρησιμοποιήθηκε το σύνολο σχεδόν των δυνάμεων που υπήρχαν σε τεθωρακισμένα και άρματα. Παρά τις εδαφικές ανωμαλίες, το εξαιρετικά ορεινό έδαφος, τα ναρκοπέδια και τις καταστροφές των δρομολογίων από τους αντιπάλους, τα άρματα και τα τεθωρακισμένα επιτέλεσαν όλες τις αποστολές που τους ανατέθηκαν. Επραξαν ό, τι ήταν ανθρώπινα δυνατό για να επιταχύνουν την κίνηση τους και, με την άμιλλά τους με τα άλλα όπλα, κατόρθωσαν να φθάσουν πρώτα στα σύνορα. Αξια ιδιαίτερης μνείας είναι η απόδοση των αρμάτων:
Στην κατάληψη των υψωμάτων Πολενάτας και του υψώματος 1685 στις 10/8/1949.
Στη διείσδυση προς την κατεύθυνση Μακροχώρι-Ρότο και νοτιοδυτικά προς Λέσιτς με άρματα που είχε σαν αποτέλεσμα την εγκατάλειψη τριών πεδινών πυροβόλων.
Στην προσβολή και εξουδετέρωση πολυβολείων στον Προφήτη Ηλία.
Στην προσβολή του υψώματος 1707.
Στη διείσδυση και εξουδετέρωση αντιστάσεων προς Βατοχώρι- Κρου-σταλλοπηγή-Πρεβόλ-Λαιμό-Πύξο.
Στην εξουδετέρωση ισχυρών αντιστάσεων στο ύψωμα Μπαμπά δυτικά του Λαιμού Πρεσπών.
Στη διάρκεια της επιχείρησης "Πυρσός Γ" στο Γράμμο η δράση των Τεθωρακισμένων ήταν περιορισμένη, επειδή η κίνηση τους στο ορεινό συγκρότημα ήταν εξαιρετικά δυσχερής. Έτσι περιορίστηκε σε αποστολές ασφαλείας στα μετόπισθεν, σε έλεγχο των δρομολογίων και στην εξασφάλιση της ομαλής μετακίνησης των φαλάγγων. Αξιόλογη και αποτελεσματική ήταν η δράση του Ουλαμού Αρμάτων στην περιοχή Αγιος Χριστόφορος. Σημαντική ήταν επίσης η συμβολή άλλου Ουλαμού στην κατάληψη του υψώματος Ψωριάρικα.