Πως το ΕΑΜ υποδαύλισε το Συμμοριτοπόλεμο (του κ. Γρηγόρη Βαρελά)

Κύριε διευθυντά

Στο «Αφιέρωμα - 60 χρόνια από τον πόλεμο» της έγκριτης «Κ» δημοσιεύεται, στις 8.3.09, σχεδόν ολοσέλιδο κείμενο του καθηγητή κ. Γιώργου Μαργαρίτη.

Με το εν λόγω δημοσίευμα αποπροσανατολίζεται ο αναγνώστης από τα ουσιαστικά ερωτήματα επί του θέματος, ενώ τα αναφερόμενα αριθμητικά στοιχεία απωλειών δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Στο ερώτημα «Τι προκάλεσε τη σύγκρουση», αυτή αποδίδεται σε «στυγνή εκμετάλλευση της εργασίας των κάθε είδους εργαζομένων», κατά την κατοχική περίοδο «που “έδωσε” την ένταση του 1944-1946 και τελικά τον εμφύλιο πόλεμο».

Επίσης, η έναρξη του Εμφυλίου συνδέεται με το Γ΄ ψήφισμα του Ιουνίου 1946 και τονίζεται: «Τότε ξεκίνησε ο Εμφύλιος... Οι πρώτες τουφεκιές...».

Ομως, ο Εμφύλιος του 1946-1949, ο καλούμενος τρίτος γύρος, αποτελεί τη συνέχεια των εμφύλιων συγκρούσεων κατά την κατοχική περίοδο και των Δεκεμβριανών του 1944.

Αυτή την αλήθεια την έχουν παραδεχθεί πολλά ηγετικά στελέχη των ΕΑΜ - ΕΛΑΣ - ΔΣΕ, που έζησαν τα γεγονότα εκείνων των θλιβερών περιόδων.

Καταπέλτης και ο Νίκος Ζαχαριάδης (κ. Μπαρμπή, Η τραγωδία της Ελλάδος εις πράξεις τρεις, σ. 644): «Η απόφαση για την επανάληψη του ένοπλου αγώνα πάρθηκε στις 12 Φεβρουαρίου 1946, επέτειο της Συμφωνίας της Βάρκιζας, με ρητή επίσημα βεβαίωση του Τίτο ότι θα δώσει ουσιαστική συμπαράσταση». Επίσης, (Ν. Ζαχαριάδης, «Η πάλη για τη λευτεριά» κ.λπ., σελ. 7): «Για μας η συμφωνία της Βάρκιζας αποτελούσε μια υποχώρηση που θα μας επέτρεπε να ανασυντάξουμε τις δυνάμεις μας και να ξαπολύσουμε μια καινούργια επίθεση...».

Ο ίδιος, στη συνδιάσκεψη στο Μπουρέλι της Αλβανίας, τον Οκτώβριο του 1949, τόνισε: «Σύντροφοι, ηττηθήκαμε, όμως κάναμε στο ακέραιο το διεθνιστικό μας καθήκον». (Μαργ. Λαζαρίδου, «Πόλεμος και αίμα», σελ. 268).

Κατά τα ανωτέρω, δεν είναι αλήθεια ότι ο Εμφύλιος ξεκίνησε τον Ιούνιο του 1946. Κατά τον Αδ. Κύρου (Χρονικόν 1940-1941, σελ. 207), οι πρώτες εμφυλιακές συγκρούσεις άρχισαν τον Απρίλιο του 1943, όταν ο ΕΛΑΣ εξόντωσε σε ενέδρα την αντάρτικη ομάδα του υπομοίραρχου Τσακάρα στην περιοχή Βέροιας. Μετά ένα μήνα, άλλη ομάδα του ΕΛΑΣ διέλυσε σε ενέδρα στο Θέρμο Αιτωλοακαρνανίας ομάδα εθνικοφρόνων (ΕΔΕΣ) του Τσιτσέλη, τον οποίον και έσφαξαν.

Τα ανωτέρω αποτελούν απάντηση και σε σχετικό ερώτημα («Κ» 11.3.09) του κ. Γιάννη Ντεβετζίδη.

Βάσει των εκτεθέντων αποδεικνύεται ότι, με την εξόντωση των αντίθετων αντιστασιακών οργανώσεων κατά την κατοχική περίοδο, προετοιμαζόταν συστηματικά η κατάληψη της εξουσίας, μετά την αποχώρηση των στρατευμάτων κατοχής.

Επίσης, είναι ανυπόστατος ο ισχυρισμός του σκηνοθέτη κ. Φωτίου Λάμπρου, στην «Κ» της 8.3.09, ότι δήθεν ο Εμφύλιος είναι η «μόνη κοινωνική επανάσταση που έγινε στην Ελλάδα». Ο Νίκος Ζαχαριάδης έχει ομολογήσει σχετικώς: «Η στρατολογία στον ΔΣΕ είχε πάρει ολότελα βίαιο χαρακτήρα. Η εθελοντική κατάταξη δεν έφτανε ούτε το 10%» (Νέος Κόσμος, τεύχ. .

Συμπερασματικά, έχουμε χρέος νομίζω να μην συσκοτίζουμε και κακοποιούμε την αλήθεια για τον Εμφύλιο. Πολύ δε περισσότερο επειδή, βάσει στοιχείων της ΕΣΥΕ, το 76% του πληθυσμού της χώρας, δηλαδή περίπου 8.400.000 Ελληνες που γεννήθηκαν μετά το 1945, αγνοούν τι σημαίνει Εμφύλιος Πόλεμος!

Πιστεύω ότι, αργά ή γρήγορα, θα ανακοινωθούν τα πραγματικά στοιχεία απωλειών των ενόπλων δυνάμεων της χώρας. Αμφιβάλλω όμως εάν θα πράξει το ίδιο και η ηττηθείσα πλευρά, όπως ζήτησε («Κ», 1.3.09) και η ερευνήτρια του ΕΚΚΕ κ. Ιωάννα Παπαθανασίου. Γιατί, προφανώς, τρομάζει το μέγεθος των αριθμών και των ευθυνών.

Γρηγορης Γ. Βαρελας - Οικονομολόγος,
Πρώην διευθυντής διοίκησης ΕΤΕ
Θρακομακεδόνες Αττικής

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_2_03/05/2009_313064