Η ΑΓΡΙΑ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥ Γ. ΠΟΛΚ ΚΑΙ Η ΕΞΙΧΝΙΑΣΙΣ ΑΥΤΗΣ ΔΙΑ ΤΗΣ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗΣ ΓΡΑΦΟΛΟΓΙΑΣ

ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΓΡΑΦΟΛΟΓΙΑ
Η ΑΓΡΙΑ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥ Γ. ΠΟΛΚ ΚΑΙ Η ΕΞΙΧΝΙΑΣΙΣ ΑΥΤΗΣ ΔΙΑ ΤΗΣ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗΣ ΓΡΑΦΟΛΟΓΙΑΣ

Ή έξιχνίασίς διά της Δικαστικής Γραφολογίας της δολοφονίας τοΰ Γ. Πολκ


τοϋ Καθηγητου της Δικαστικής Γραφολογιας και εταίρου της Διεθνους Ακαδημίας Έγκληματολονίας κ. ΑΡΙΣΤΕΙΔΟΥ Ν. ΠΟΥΛΑΝΤΖΑ

Εννέα ολόκληρα ετη συμπληροΰνται, άφ' ότου ΰπό τάς σφαίρας κομμουνιστών ενεργούντων κατ' έπιταγήν τοϋ Κ.Κ.Ε. έπιπτε δολοφόνουμενο ς εν 0εσ/νίκη ύπό μυστηριώδεις συνθήκας τήν 8 Μαΐου 1948 καΐ μάλιστα ολίγας εβδομάδας μετά την τραγικήν δολοφονίαν τοϋ τότε Υπουργού της Δικαιοσύνης Χρ. Λαδα, ό παγκοσμίου φήμης δημοσιογράφος Γεώργιος Πόλκ, ανταποκριτής τοΰ Ραδιοσταθμου «Κο¬λούμπια» και πολλών διεθνών πρακτορείων ειδήσεων. Αϊ συνθήκαι ΰπό τάς όποιας έξετελέσθη το μυσαρον τούτο έγκλημα, ώς και οί δρασται αύτοΰ, απεκαλύφθη σαν μετά τρίμηνον και τη συνδρομή μόνον των μεθόδων της Δικαστικής Γραφολογίας.
Ι, Ή δολοφονία τοΰ δημοσιογράφου Πόλκ προύκάλεσε τεράστιον παγκοσμιον ενδιαφέρον, συγκινήσασα ιδιαιτέρως και μάλιστα βαθύτατα τήν Άμερικανικήν, ώς και τήν "Ελληνικήν δημοσίαν γνώμην, ένεκα ιδίως και των κατά τήν έποχήν έκεί-νην έπικρατουσών πολιτικών συνθηκών. Ή συγκίνησις της δημοσίας Αμερικανικής γνώμης έφθασε μέχρι τοιούτου σημείου, ώστε ν' ασχολούνται συνεχώς έπΐ μήνας όλοι αί εφημερίδες και οι ραδιοφωνικοί σταθμοί, άλλ' ακόμη ν άσχοληθη έπι της δολοφονίας ταύτης δια μακρών και αΰτο το Άμερικανικόν Κογκρέσσον και ν' άπο-σταλη έντεΰθεν, έκτος τών άλλων κα'ι αυτός ό στρατηγός Ντύνοβαν, ό κατά την διάρκειαν τοΰ δευτέρου παγκοσμίου πολέμου διατελέσας αρχηγός τών Αμερικα¬νικών μυστικών υπηρεσιών, μέ τήν έντολήν παρακολουθήσεως τών ενεργειών προς διαλεύκανσιν τοΰ εγκλήματος.
II. Κατά τήν έποχήν έκείνην ή Ελλάς, ήτις εϊχεν εξέλθει καθημαγμένη και οικονομικώς παντελώς κατεστραμμένη, έκ μιας τρομακτικής τετραετούς εξαντλη¬τικής διπλής εχθρικής κατοχής δύο μεγάλων καΐ αδυσώπητων αυτοκρατοριών, ήγω-νίζετο άπεγνωσμένως δι όλων τών μικρών και περιωρισμένων δυνάμεων της προς κατάπνιξιν τοϋ κομμουνιστικού συμμοριτοπολέμου, τοΰ αρξαμένου άπό τοΰ Μαρτίου 1946 και διά τοϋ όποιου έπεδιώκετο ή έπικράτησις τοϋ κομμουνιστικοΰ κόμματος και η υπαγωγή της Ελλάδος εις το σιδηρούν παραπέτασμα. Ό συμμοριτοπολεμος έσυνεχίζετο και ή χώρα έκ τών δήώσεων κα'ι τών παντός εΐδους καταστροφών καΐ τοϋ εξανδραποδισμού τοΰ ακριτικού πληθυσμού της ΰπό τών συμμοριτών και έκ τών διεξαγόμενων μαχών ήρημοϋτο, μέ άμεσον κίνδυνον ολοσχερούς καταρρεύσεως και έπικρατήσεως τών κομμουνιστών, ένεκα και της προς αυτούς παρεχομένης άφθό-νως παντοειδοΰς βοηθείας ΰπό τών γειτονικών κομμουνιστικών κρατών. Τότε, επι τη βάσει μεν τοϋ σχεδίου Μάρσαλ, έν συνδυασμω και προς τό έξαγγελθέν δόγμα Τρουμαν προς άνάσχεσιν της εξαπλώσεως τοΰ κομμουνισμού, αί Ήνωμέναι Πολιτεΐαι τής Αμερικής έ'σπευσαν νά παράσχουν οίκονομικήν βοήθειαν, ό δέ οργανισμός τών "Ηνωμένων Εθνών νά έγκαταστήση έν Θεσ/νίκη εΐδικήν έπιτροπήν προς παρακολού-θησιν καί διαπίστωσιν της ΰπό τών διαφόρων κομμουνιστικών κρατών παρεχομένης «εΐς τους συμμορίτας συνδρομής. Διά της χορηγούμενης Αμερικανικής βοηθείας ήδυ-νήθη ή 'Ελλάς νά προμηθευθή τά απαραίτητα προς καταστολήν της ανταρσίας εφό¬δια, της όποιας πλέον τό τέρμα προοιωνίζετο ταχύ και ασφαλές. Διακοπή ομως οια¬δήποτε τής συνεχιζόμενης αμερικανικής οικονομικής βοηθείας θ' ανέτρεπε τάς έν( 4673 )λόγω προβλέψεις. Ακριβώς προς τόν σκοπόν τοΰτον, της επιτεύξεως δηλαδή της δια¬κοπής της αμερικανικής ταύτης οικονομικής βοηθείας καί της εντεύθεν επιδιωκόμε¬νης καταρρεύσεως ύπό τα ογκούμενα πλήγματα τών συμμοριτών, έχρησιμοποιή-θησαν μύρια όσα καταχθόνια μέσα και δή και τοιαΰτα προς έπηρεασμόν της δημο¬σίας αμερικανικής κοινής γνώμης εναντίον της "Ελλάδος, ήτις παρέσχεν έαυτήν ολο¬καύτωμα εις τόν συμμαχικόν αγώνα κατά τόν δεύτερον παγκόσμιον πόλεμον υπέρ τής Ελευθερίας. Δεν πρέπει επίσης νά λησμονηθει, οτι τήν έποχήν έκείνην έπεκράτει εϊς τήν Άμερικην, αν μή αμιγές, πάντως ομως ζωηρών συνοδόιποριακόν πνεϋμα μέ εκδηλον εναντίον της Ελλάδος προκατάληψιν, καλλιεργούμενων επιμελώς ύπό τών διαφόρων συνοδόιποριακών κύκλων.
III. Τότε έν τω μέσω τών συνεχιζόμενων έκ τοΰ συμμοριτοπολέμου φλογών,
έ'φθασε κατά Μάρτιον 1948 εις τήν Έλλάδα ό Πόλκ, ως ανταποκριτής τοΰ μεγάλου
Ραδιοσταθμού «Κολούμπια» και άλλων



( Ό Γεώργιος Πόλκ το Θυμα της
μυσαρης πλεκτανης των ερυθρων δολοφονων)

δειθνών πρακτορείων ειδήσεων, προς παρα-κολούθησιν τών διεξαγόμενων μαχών. Ό Πόλκ ήτο παγκοσμίως διάσημος δια τάς συνταρακτικάς δημοσιογραφικάς του επιτυχίας και διά τήν κατά τήν διάρκειαν τοΰ πολέμου περιπέτειάν του, καθ' ην συλλη¬φθείς αιχμάλωτος και βαρέως τραυματισθείς εις τάς επιχειρήσεις του Ειρηνικού κατώρθωσε, μετά δραματικόν αγώνα, νά διαφυγή.Ό Πόλκ, από τοΰ έτους 1947, επανειλημμένως εΐχεν εκδηλώσει τήν έπιθυμίαν νά έπιτύχη μίαν συνέντευξιν μετά του τότε άρχηγοΰ τών συμμοριτών Μάρκου, τήν οποίαν ο ίδιος είχε χαρακτηρίσει, ότι θά άπετέλεΐ τό επιστέγασμα της δημοσιογρα¬φικής του σταδιοδρομίας. Προς τόν σκοπόν τοϋτον άπετάνθη εις διάφορα πρόσωπα, διά τών οποίων έπεζήτησεν έπαφήν μετά σο¬βαρών κομμουνιστικών παραγόντων, δυ¬ναμένων νά τοΰ διευκολύνουν μίαν άνάβα-σιν «εις τό βουνό», ινα εκεί συνάντηση εις τό «Άρχηγεΐον του» τόν Μάρκον, από τόν όποιον θά ελάμβανε μίαν συνέντευξιν, τήν οποίαν θά μετέδιδε διά τοϋ Ραδιοσταθμοΰ G.B.S. Aι επίμονοι προσπάθειαι τοΰ Πόλκ διά τόν ανωτέρω σκοπόν έφθασαν μέχρι της ηγεσίας τοΰ Κ.Κ.Ε., ήτις απεφάσισε νά έκμεταλλευθή καταλλήλως υπέρ τών σκοπών της τήν τοιαύτην του ζωηράν έπιθυ-μίαν. Τήν 7 Μαίου 1948 φθάνει ό Πόλκ εις τήν Θεσ/νίκην, εις έκτέλεσιν της έμμονου επιδιώξεως του και τό εσπέρας τής 8-5-48 εξαφανίζεται έκ τοΰ ξενοδοχείου << Α-στόρια» έ'νθα διέμενεν, άφ' ου προηγουμένως ήλθεν εις έπαφήν μετά διαφόρων κομ¬μουνιστών και δή μεταξύ άλλων και μετά τοϋ έν θεσ/νίκη δημοσιογράφου Γρηγ. Στακτοπούλου, Άγγλομαθοΰς, αποφοίτου τοΰ Αμερικανικού Κολλεγίου θεσ/νίκης, άνταποκριτοΰ τοΰ Πρακτορείου Ρώϋτερ, συντάκτου της εφημερίδος «Μακεδονία» τής Θεσ/νίκης και γνωστοϋ διά τάς μετά τών κομμουνιστών σχέσεις.
IV. Τήν 11 Μαίου 1948 εϊς τό Γ' Άστυνομικον Τμήμα Θεσ/νίκης φθάνει
φακελλος

μέ τήν χειρόγραφον έπιγραφήν «Προς 3ον τό τρίτο Άστινομικον
Τμήμα Ένταΰθα» περιέχον τήν, μέ άδιάβροχον κάλυμμα εντός ζελατίνης, ταυτότητα
του πολεμικού ανταποκριτού, τοΰ δημοσιογράφου Γεωργίου ΙΙόλκ και δελτίον της. Αμερικανικής αεροπορικής εταιρείας «Παναμέρικαν>> άνευ ενδείξεως τίνος τοϋ άπο-στολέως. Τοϋτο εμβάλλει αμέσως εις άνησυχίαν τάς 'Αστυνομικάς Αρχάς, αι οποΐαι. άναζητησασαι. τον Πόλκ εις τός ξενοδοχεΐον του πληροφορούνται, ότι ούτος δέν εθεάθη από της εσπέρας της 8 Μαίου, χωρίς νά εχη ειδοποιήσει που θά μεταβή. Α ίπρώταΐ-άστυνομικαί ερευναί στρέφονται προς τους έπικοινωνήσαντας μετά τοΰ Πόλκ "Ελληνας και ξένους, παρ' ων ζητείται ή παροχή πάσης διαφωτιστικής πληροφορίας.. Τότε ένομίσθη, ότι πράγματι ο Πόλκ, έκτελών τό σχέδιόν του προς μετάβασιν εις. τό 'Αρχηγεΐον των συμμοριτών, Θα εφθανεν εις τάς μέχρις ολίγων χιλιομέτρων εξω της Θεσ/νίκης τότε εϋρισκομένας γραμμάς τών κομμουνιστών.
Οϋτως είχον τά. πράγματα, ότε μετά οκτώ ημέρας άπό της εξαφανίσεως καί δή την Κυριακήν 16 Μαΐου εθεάθη το πτώμα τοϋ ΙΙόλκ έπιπλέον εντός τοΰ λιμένος και ε'ις μικράν άπο της προ¬κυμαίας τοΰ Λευκοϋ Πύργου άπόστασιν, μέ τάς χείρας δεδεμένας. Τό έγκλημα όμως καλύπτεται ΰπο σκότους, λόγω τοΰ μεσολαβήσαντος πολυημέρου χρονικού διαστή¬ματος, μεταξύ του φόνου καΐ της ανευρέσεως τοϋ πτώματος, καθ' ό ο'ι ένοχοι ειχον
όλην την ανεσιν να εζαφανισουν τα. ΐχνη τοΰ εγκλήματος των.
V. Ή γενομένη αμέσως ερευνα ύπό τών Άρχων εις τό δωμάτιον
. τοϋ ξενοδοχείου του εφερεν εις φως , ότι ό Πολκ δι επιστολών του προς.
τους εν Αμερική προϊσταμένους του έδήλου οτι άφίκετο ε'ις Θεσσαλονίκην και ότι έδεώρει μεγάλην έπιτυχίαν νά φθάσει ε'ις τό «στρατηγεΐον» τοϋ Μάρκου, έστω και με με δεμένα τά.μάτια», ώς χαρακτηριστικώς έγραφεν.
Αι κινητοποιηθεισαι Δικαστικαί και 'Αστυνομικαί Άρχαί ήρεύνων προς πασαν κατεύθυνσιν, προς δια-φώτισιν τοϋ εγκλήματος, εξεταζομένων όλων τών πιθανών εκδοχών,χωρίς όμως και νά πρόκυψη θετικόν καΐ διαφωτιστικόν τι στοιχεΐον, ίκανον και κατάλληλον νά όδηγήση εις τήν άποκάλυψιν τοΰ τρόπου τελέσεως ώς και τών δραστών. Τότε, ώς άπό συνθήματος, όλοι οϊ κομμουνιστικοί ραδιοσταθμοί τοΰ παραπετάσματος και ο'ι κύκλοι τών συνοδοιπόρων, ήρξαντο μίαν, άνευ προηγουμένου, άγρίαν και συκοφαντικήν κατά της Έλλάδος έπίθεσιν αποδίδοντες είς τάς επισήμους ταύτης 'Αρχάς τήν έκτέλεσιν τοΰ εγκλήματος, δια νά έμποδισθή, τάχα, ή μετάβασις. τοΰ Πόλκ είς τό άρχηγεΐον τών κομμουνιστοσυμμοριτών και μέ τόν προφανή σκοπόν τοΰ έπηρεασμοϋ της Αμερικανικής δημοσίας γνώμης, προς διακοπήν της χορηγούμενης οικονομικής βοηθείας <<άφ' ου οι Αμερικανοί σκοτώνονται στην Ελλάδα». Παρ όλον τό άνόητον τοϋ κομμουνιστικού τούτου ισχυρισμού, ή αναταραχή εις τήν 'Αμερικήν ήτο μεγίστη, συνεπικουρούσης εις τοΰτο και της τότε έκεΐ επικρατούσης συνοδοιποριακής προδιαθέσεως. Συμφέρον εκ της δολοφονίας τοϋ ΙΙόλκ μόνον ο'ι συμμοριται ήδύναντο νά προσδοκούν και όχι ή Ελλάς, ή όποία προς άπόκρουσιν της συντονισμένης επιθέσεως τών κρατών τοϋ κομμουνιστικοϋ μπλοκ είχεν ανάγκην της βοηθείας όλου τοΰ ελευθέρου κόσμου και ιδίως της Αμερικής. Το γεγονός άλλως τε τής αποστολής εντός φακέλλου τής ταυτότητος τοΰ δολοφονηθέντος ε'ις τάς 'Αστυ-νομικάς 'Αρχάς έλάλει σαφώς περί αύτοϋ, διότι διά τής ευθύς μετα τήν δολοφονίαν -αποστολής ταύτης έπεζητεΐτο υπό των δολοφόνων νά καταδειχθή, ότι ή δολοφονία έγένετο έν Θεσ/νίκη και άρα ουχΐ ύπό των συμμοριτών εις οΰς επρόκειτο νά μεταβή. "Αν, τουναντίον, ή δολοφονία του Πολκ έξετελεΐτο ύπο οιωνδήποτε άντικομμουνι-στών, τότε, ώς εύνόητον, άφ' ενός μεν ούτοι θά είχον όλον τόν προς τοϋτο άναγκαΐον χρόνον δια νά θάψουν τό πτώμα του δολοφονηθέντος εις μέρος ασφαλές και δέν Θά έρρίπτετο εις τήν Θάλασσαν διά ν' άναδυθή μεθ' ημέρας τινάς, άφ' έτερου δέ δέν Θά έστέλλετο τό δελτίον ταυτότητος εντός φακέλλου εις τάς Άστυνομικάς Αρχάς, της οποίας ή αποστολή έδείκνυεν ότι'. ή δολοφονία έγένετο εις Θεσ/νίκην. Ή έξαφάνισις του Πόλκ θά άπεδίδετο τότε ευθέως και αμέσως εις τους συμμορίτας, εις το άρχηγεΐον των όποιων, ώς ήτο γνωστόν, έσκόπει νά μεταβεΐ,. Προς αποφυγήν τούτου και προς έπίτευςιν -τοϋ επιδιωκομένου σκοποΰ, ήτοι της αποδόσεως της δολοφονίας εις τάς Αρχάς του Ελληνικού Κράτους ή κομμουνιστική ηγεσία διέταξε τόν Στακτόπουλον νά στείλη; αμέσως τήν ταυτότητα τοΰ δολοφονηθέντος, διά νά κάμη πιστευτόν οτι ή δολοφονία έ'λαβε χώραν εντός της πόλεως της θεσ/νίκης και οτι αΰτη άρα έξετελέσθη ΰπό προσώπων ενεργούν¬των κατ' έντολήν αυτών. Και ό Στακτόπουλος. έκτελών την ληφθεΐσαν διαταγήν, εβαλε τήν μητέρα του νά γράψη τήν διεύθυνσιν διά ν' άποφευχθη ή άφεσις οιουδήποτε ΐδικοΰ του 'ίχνους.


Γρ. Στακτόπουλος

VI. Και τό στυγερόν τοϋτο έγκλημα, τό δ-ποΐον προΰκάλεσε τόν άποτροπίασμόν της Ελληνι¬κής Κυβερνήσεως καΐ παντός "Ελληνος, ώς προσ¬βάλλοντος καιρίως τό πατροπαράδοτον αίσθημα της φιλοξενίας, όπερ αποτελεί εν έκ των κυρίων χαρα¬κτηριστικών του Ελληνικού λαοϋ, παρέμενε, παρ' ολας τάς συνε/εΐς, άοκνους, τών έπιληφθεισών αρ¬μοδίων Άρχων προσπαθείας, ανεξιχνίαστων. Ή "κατά της Ελλάδος δυσφορία της Αμερικανικής κοινής γνώμης, ήν έφρόντιζον παντι τρόπω νά ΰπεκκαίουν και νά επαυξάνουν τά κομμουνιστικά κράτη, έγιγαντοϋτο διά τήν μη άποκάλυψιν τών δραστών. Ο στρατηγός Ντόνοβαν επί κεφαλής διαφόρων ει¬δικών παρηκολούθει τάς καταβαλλόμενα; προς έξιχνίασιν προσπάθειας,
δυσανασχετών εμφανώς διά την άποτελμάτωσιν τών σχετικών ερευνών. Ουτος, μάλιστα, άποδεικνύων έν τούτω τήν δυσπιστίαν του προς τάς ενεργείας τών Ανακριτικών και Αστυνομικών Άρχων και δίά νά μειώση ταύτας, προεκήρυξεν άμοιβήν έκ πολλών χιλιάδων δολλαρίων, δι' όν τίνα ήθελε συντέλεση εις τήν έξιχνίασιν τής δολοφονίας τοϋ Πόλκ και ήν τίνα ομως άμοι-βήν ουδείς έκ τών συντελεσάντων εις τήν άνακάλυψιν τών δολοφόνων του Πόλκ εδέχθη μετέπειτα νά λάβη. Διέρρευσε τρίμηνον από της δολοφονίας καθ ό έξητάσθησαν εκατοντάδες μαρτύρων, ήρευνήθησαν διάφοροι εκδοχαϊ και υποθέσεις, ώς και γραφαι πολλών προσώπων προς έξιχνίασιν του γράψαντος την χειρόγραφον, επί τοϋ φακέλλου, δι' ου εστάλη τό δελτίον ταυτότητος τοϋ δολοφονηθέντος, διεύθυνσιν ήτοι τοϋ μοναδικού ίχνους, όπερ άφήκαν οί δολοφόνοι, άφ' ου ό γράψας τήν διεύθυνσιν και εσωκλεισας τό δελτίον ταυτότητος του Πόλκ, θά έγνώριζεν οπωσδήποτε τους αυ¬τουργούς ή τους συνεργούς τής δολοφονίας, δοθέντος δτι εντός τοϋ φακέλλου ετέθη ή ταΰτότης τοϋ δολοφονηθέντος, χωρίς όμως νά πρόκυψη εντεύθεν θετικόν και διαφω(4676 )
τιστικόν στοιχεΐον καί χωρίς νά διαπιστωθή ό γράψας ταύτην ή άλλη οιαδήποτε σοβαρά ενδειξις προς άποκάλυψιν τοϋ τρόπου τελέσεως καί τών δραστών τοΰ αποτρό¬παιου τούτου εγκλήματος. Αι Δικαστικαί Άρχαί και αί 'Αστυνομικαί τοιαϋται της Θεσ/νίκης και τών Αθηνών, έσυνέχιζον μετ' αδάμαστου επιμονής τάς προσπάθειας προς έξιχνίχσιν, χωρίς νά παραλείπουν τήν διερεύνησιν καί τής μικροτέρας λεπτο¬μέρειας, ώς καί τήν έξέτασιν καί τής πλέον απίθανου εκδοχής.
VII. Οΰτως εϊχον τά πράγματα ότε κατά τάς αρχάς τοΰ Αύγουστου 1948 εκλήθησαν διά πολλοστήν φοράν προς έξέτκσιν οι υπάλληλοι τοΰ ξενοχείου «ΑΣΤΟΡΙΑ>> και ό δημοσιογράφος Γρηγ. Στακτόπουλος, όστις λόγω τών στενών, μετά τών κομμουνιστών, σχέσεων του είχε γεννήσει αορίστους υπόνοιας συμμετοχής ε'ις τήν δολοφονίαν ή πάντως γνώσεως του τρόπου καί τών προσώπων παρ' ών αΰτη έξετε λέσθη.
Τήν 14 Αυγούστου ενεργείται ερευνα εις τήν οίκίαν απάντων τών υπόπτων. Τότε κατά τήν ένέρ-γειαν τής έν λόγω έρεύνης καί ε'ις τήν οΐκίαν τής μητρός τοϋ Στακτο-πούλου, μεθ' ης ουτος διέμεναν, εσχε τήν ευτυχή εμπνευσιν ό ένερ-γήσας τήν ερευναν μοίραρχος Τσώ-νος, υπό τήν δικαιολογίαν λήψεως αποδείξεως διά τήν άπόδοσιν τών κατασχεθέντων, νά ζητήση χειρό-γραφον άπόδειξιν τής μητρός Στα-κτοπούλου με τό όνομα καί τήν διεύθυνσιν ταύτης, ώς είχε πράξει καί δια πολλούς άλλους τών όποιων επίσης αϊ γραφαί. έξητάσθησαν γραφολογικώς έν αντιπαραβολή προς τήν γραφήν τής επιγραφής του φακέλλου. 'Η Στακτοπούλου βεβαία ουσα οτι ουδεμία υπήρχε κατ' αυτής υπόνοια, άφ ου μάλιστα έπεστρέφοντο εις αυτήν τά κατασχεθέντα «ώς έκ

παρεξηγήσεως γενομένης τής κατασχέσεως».



Οι αμέσως τότε επιληφθέντες της γραφοτεχνικής διερευνήσεως τής επιγραφής τοϋ φακέλλου έν αντιπαραβολή προς τας γραφάς διαφόρων υπόπτων, διεπίστωσαν κατά τρόπον σαφή καί άνενδοίαστον, ότι ή έπί τοΰ φακέλλου επιγραφή, πλην τοϋ άριθμητικοΰ ψηφίου «3>> καί τής συλλαβής «ον»,ήτοι ολοκλήρου του «3ον>>, έγράφη διά χειρός τής'Άννης Στακτοπούλου, μητρός τοϋ Γρηγορίου Στακτοπούλου καί οτι τό ψηφίον «3» καί ή συλλαβή «ον» εγράφησαν διά της χειρός αλλού προσώπου.

Ή επι τής άποδειξεως παραλαβης των
<<κατεσχημένων» γραφή και υπογραφή της
Στακτοπούλου, έξ αφορμής της όποιας άπεκαλυφθη
τό σκοτεινον Εγκλημα της δολοφονιας τοϋ Γ. Πόλκ.
εδώ φαινεται μαζι με την σφραγιδα της γραφολογικης εξετασεως



Ή διά τής έν λόγω υπευθύνου καί πλήρως ήτιολο-γημένης γραφολογικής εκθέσεως γενομένη διαπίστωσις καί ή έντεϋθεν άποκάλυψις ότι ή "Αννα Στακτοπούλου εγραψε τήν έπί τοϋ φακέλλου χειρόγραφον διεύθυνσιν καί ότι μετ' αυτής συνειργάσθη καί δεύτερον, άλλο, διάφορον πρόσωπον, απετέλεσε τόν μίτον της Αριάδνης διά τήν έξιχνίασιν τοϋ μυσαροΰ τούτου εγκλήματος καί «έ θ ε-σεν αΰτη τάς βάσεις τής περαιτέρω ανακριτικής έρεύνης και απετέλεσε τήν άφετηρίαν τής οριστικής καί πλήρους διαλευκάνσεως τής ΰποθέσεως», ώς επακριβώς αναφέρει ή γενομένη διά τοϋ τότε 'Υπουργοΰ της Δικαιοσύνης Γεωργίου Μελά, τήν 17 Όκτωβρίου 1948, επίσημος άνακοίνωσις τής Ελληνικής Κυβερνήσεως.
VIII. Εις τήν μακράν καί ήτιολογημένην εκθεσιν τής γραφοτεχνικής διερευ¬νήσεως ερμηνεύεται, μεταξύ των άλλων καί ό εμφανιζόμενος εις τήν γραφήν τής έπίγραφής τοϋ φακέλλου τρόπος και ή γραφική αταξία, ώς αποτέλεσμα προκληθέν έκ της υπάρξεως εντός τοΰ φακέλλου, καθ' όν χρόνον έγράφη ή επιγραφή, άλλων αντικειμέ¬νων, ήτοι τοΰ εντός ζελατίνης δελτίου ταυτότητος τοΰ δολοφονηθέντος. Καθωρίσθη επίσης οτι τό ψηφίον και ή συλλαβή «3ον», άτινα φέρονται έπί της επιγραφής προηγού¬μενα τοΰ «τρίτον Άστινομικόν Τμήμα δέν εγράφησαν διά της χειρός της Άννης Στακτοπούλου, άλλα διά χειρός τινός και δή άφ' ου εϊχεν ήδη γραφή ή διεύθυνσις «Προς τό τρίτον Άστινομικον Τμήμα Ενταύθα», προστεθέντων τούτων μεταγενε¬στέρως προς εύχερεστέραν ενδειξιν του παραλήπτου, προς δν άπηυθύνετο ό φάκελλος. "Οτι δε τό «3ον» προσετέθη έκ των υστέρων δείκνυται εξ αλλού και έκ της υπαρχούσης προφανούς γλωσσική' χασμωδίας, ήτις δέν θά έσημειοΰτο αν ετίθετο ευθύς έξ αρχής και εν συνεχεία, οπότε τό «3ον» θά ειπετο της λέξεως «τρίτον» κα'ι ή διεύθυνσις θά εΐχε τότε «ΙΙρός τά τρίτον 3ον Άστινομικον Τμήμα Ένταΰθα». Τό μεν γεγονός ότι τό «3ον» προηγεΐτο ήτο άπόδειξις οτι ετέθη, εκ των υστέρων, ή δέ διάφορος τούτου διαμόρφωσις, ότι τοΰτο έγράφη δια χειρός αλλου προσώπου και ουχί τής τοιαύτης τής "Αννης Στακτοπούλου, ήτοι δια τής γραφοτεχνικής διερευνήσεως διεπιστώΟη και καΟωρίσθη Οτι τό κύριον μέρος της επιγραφής «Προς τό τρίτον Άστινομικον Τμήμα Ένταΰθα>> έγράφη διά χειρός της Άννης Στακτοπούλου και ότι τό «3ον» έγράφη διά της χειρός άλλου προσώπου και κατά συνέπειαν οτι με τήν όλην γραφήν τής επιγραφής τοΰ φακέλλου, δι' ού εστάλη τό δελτίον ταυτότητος τοΰ δολοφονηθέν¬τος Πόλκ, ήσχολήθη ούχ'ι εν αλλά δύο διάφορα πρόσωπα, έκ τών όποιων τό εν ήτο ή "Αννα Στακτοπούλου,
Μετά τήν έν λόγω έπιστημονικήν διαπίστωσιν και τήν, έκ τοΰ αιφνιδιασμου τής Άννης Στακτοπούλου έκ των ώς άνω γραφοτεχνικών διαπιστώσεων τάς οποίας
αύτη έξέλαβεν ώς ομολογίας τοΰ έν απομονώσει κρατηθεντος τότε υίου της, άποκάλυ-ψιν, ότι τω όντι οΰτως ειχον τά πράγματα, ή άνάκρισις, μέ βάσιν την ώς άνω διαπί-στωσιν, ήδυνήθη να διελευκάνη πλήρως τό σκοτεινών έγκλημα, άπεδειχθέντος οτι τοΰτο έξετελέσθη ΰπό τών κομμουνιστών Βασβανά και Μουζενίδη, διαφυγόντων, -επί παρουσία τοΰ Στακτοπούλου.



Άριστερα : Ό εκτελεστής Άδάμ Μουζενιδης, μέλος της ΚΕ. του Κ.Κ. Δεξιά : Ό συνεργός Ευάγγελος Βασβανας.

IX. Κατά τήν ενώπιον τοϋ Κακουργιοδικείου Θεσ/νίκης κατ' Άπρίλιον 1949 διεξαχθεΐσαν πολυήμερον δίκην, απεκαλύφθη σαν όλαι α'ι συνθήκαι, ύφ' άς έξετελέσθη ή μετά διαταγήν της ήγεοίας τοΰ κομμουνιστικού κόμματος αγρία δολοφονία τοΰ άτυχους Πόλκ, λαβοΰσα χώραν έντος λέμβου εις ην παρεσύρβη οΰτος δια τήν έντος τοϋ κόλπου της Θεσ/νίκης μετάβασιν εις το Λιτόχωρον (γραμμήν τών συμμοριτών) και άφ ου έδέθησαν αί χειρες αύτοϋ και έδέθη και μανδήλιον επί τών οφθαλμών του και μάλιστα δια περιστρόφου-καΐ εξ έπαφης, επιβληθείσης εις τόν Στακτόπου-λον της ποινής τών ισοβίων δεσμών.


ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΑΓΓΛΟΥ ΠΡΑΚΤΟΡΑ ΡΑΝΤΑΛ ΚΟΑΤΣ

Πάντως παρέμεινε σκοτεινόν τό εργον τοϋ τότε υπαλλήλου εϊς τήν ΰπηρεσίαν "πληροφοριών τοΰ έν Θεσ/νίκη Προξενείου Ράνταλ Κόατς, όστις ευθύς άμα τη άναδύσει τοΰ πτώματος τοΰ δόλοφονηθέντος Πόλκ, άνεχώρησε κατεσπευσμένως έξ Έλλαδος διά φαινομενικής του μεταθέ-σεως εις Νορβηγίαν, χωρίς ν' άποτολμήση ούτος έ'κ-τοτε νά διέλθη εντεύθεν και δι ον ελεχθη ότι ειχε παιξει ρολον εις το ολον συγκλονιστικο δραμα δια του όποιου έπεδιώκετο ή διακοπή της Αμερικανικής βοηθείας, ή ένίσχυπις των συμμοριτών και ή πιθανή εκ νέου Εκ της "Αγγλίας έξάρτησις ημών, ότε και θά κατηύ-θυνεν, ώς έπεδίωκεν αυτή, ήμας κατά βούλησιν.
Χ. "Αμα τω πέρατι της δίκης, ήτις εκίνησε παγκοσμίως ζωηρότατον ενδια¬φέρον, οί παρακολουθήσαντες ταύτην στρατηγός Ντόνοβαν και Ρ. Πόλκ, νεώτερος αδελφός τοϋ δολοφονηθέντος και δημοσιογράφος και οΰτος, διεδήλωσαν τήν πλήρη Ικανοποίησίν των, διά τόν τρόπον τής λειτουργίας τών Ελληνικών Δικαστικών και Αστυνομικών Άρχων και δια τήν εξαίρετον ταύτην έπιτυχίαν της Δικαστικής Γραφο-λογίας προς έξιχνίασιν τοϋ σκοτεινού τούτου εγκλήματος, ανευ της εφαρμογής της όποιας ασφαλώς θά παρέμενε τοΰτο εισέτι ανεξιχνίαστον, μέ καταστρεπτικά διά τόν τότε αγώνα υπάρξεως τής Ελλάδος εναντίον -τών ξενοκινήτων επιθέσεων τών συμμοριτών καί μέ απροβλέπτους περαιτέρω διεθνείς συνεπείας.



Ό κατά τήν δίκην παραστάς αδελφός τοΰ
δολοφονηθέντος κ.Ρ.Πόλκ (αριστερά) μετα τοΰ κ. Άριστ. Πουλατζα ( δεξια)



XI. Μετά όλόκληρον, άπό τής διεξαγωγής της δίκης, τριετίαν ό γνωστός αρθρογράφος Όύώλτερ Λίππμαν, ώς πρόεδρος τής επιτροπής <<Υπερποντίων Συγγρα-φέών>> έδημοσίευσιν εκθεσιν σχετικώς μέ τό στυγερόν τοΰτο έγκλημα. Εις ταύτην γίνεται δεκτόν υπό τής επιτροπής, ώς άποδεδειγμένον, τό ότι ό Πολκ έδολοφονήθη ύπό τών κομμουνιστών και οτι εις τήν δολοφονίαν ένείχετο και ό Στακτόπουλος, ώς και ή όρθότης τής ενεργείας τών Ελληνικών Άρχων.

XII. Δέον ακομη νά σημειωθή οτι τά, προηγουμένως τότε, υπό τοϋ στρατηγού Ντόνοβαν και λοιπών επισήμων Αμερικανών έκφρασθέντα παράπονα, περί. βραδύτη-τος, τάχα, έξιχνιάσεως των δραστών της δολοφονίας, ήσαν προφανώς αδικαιολόγητα καί τοΰτο διότι τό διαρρεύσαν τρίμηνον διάστημα δύναται νά θεωρηθή ότι, ΰπό τάς τότε, συνωμοτικάς μάλιστα, συνθήκας ϋφ' ας τοΰτο έξετελέσθη ήτο πολύ μικρόν. Και τοΰτο, διότι εις παρομοίαν και μάλιστα περιορισμένης εκτάσεως περίπτωσιν, τουτέστιν δια τό έν Αμερική κατά τό 1934 λαβόν χώραν έ'γκλημα της αρπαγής και του φόνου τοϋ τέκνου τοϋ διασήμου αεροπόρου Λίντμπεργκ άπητήθησαν 34 ολό¬κληροι μήνες, όπερ και τοΰτο έξιχνιάσθη διά της Δικαστικής Γραφολαγίας έκ της δια¬πιστώσεως ομοιοτήτων της γραφής του δολοφόνου Χάουπτμαν προς σημειώσεις φερομένας έπι δεσμίδων χαρτονομισμάτων παρά του Ειδικού έν Σικάγου Δικαστικού Γραψολόγου Osdorn, άφ' ου όμως έδαπανήθησαν διά τάς σχετικάς έρευνας πολλά εκατομμύρια δολλαρίων καί ήσχολήθησαν, καθ' όλους τους μακρούς τούτους μήνας, πλέον τών 10.000 αστυνομικών, υΐπό τάς συνθήκας ταύτας ή έν Ελλάδι έξιχνίασις της δολοφονίας του Πόλκ διά της Δικαστικής Γραφολογίας, ή έπιτευχθεΐσα εντός τριμήνου μόνον, δύναται, μετά βεβαιότητος, νά ύποστηριχθή οτι ήτο έκπληκτικώς τα-χεΐα καί αποδεικνύει αΰτη προσθέτως ότι καί αί έν Ελλάδι χρησιμοποιούμενα, υπό τών προς τοΰτο αρμοδίων κα'ι ειδικών, μέθοδοι τής Δικαστικής Γραφολογίας ουδα¬μώς υστερούν τών έν τη αλλοδαπή εφαρμοζομένων.

ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ Ν. ΠΟΥΛΑΝΤΖΑΣ

Τα σχολια μας για τις ανακριβειες του ΚΚΕ καθως και τι κουμασια ηταν οι δολοφονοι

ΟΙ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ της δολοφονιας

Για την δολοφονια ενοχοποιηθηκαν οι Κομμουνιστες
Αδαμ Μουζενιδης και Βαβανας συνεργατης τους ηταν ο Δημοσιογραφος Γρηγοριος Στακτοπουλος

Ας δουμε λοιπον μερικα βιογραφικα όπως ΔΕΝ τα εχετε δει μεχρι τωρα

Το ΚΚΕ δήλωσε ότι ο Βασβανάς την περίοδο εκείνη ευρισκετο στην Τσεχοσλοβακία, μάλιστα παρουσιάσθηκε και το θεωρημένο διαβατήριο του από τις Τσεχοσλοβακικές αρχές. Το στοιχείο αυτό το οποίο όλοι το δέχονται ΔΕΝ είναι αξιόπιστο. Την εποχή εκείνη η κομμουνιστική κυβέρνηση της Τσεχοσλοβακίας όπως καί όλη η Ανατολική Ευρώπη υποστήριζαν το ΚΚΕ. Λογικό δεν είναι να τον κάλυπτε σε μια τέτοια κατηγορία; Δεν θα ήταν εξάλλου ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία φορά που το έκαναν, στην Μαρξιστική Λενινιστική πολιτική το ψεύδος έχει πάντα τον πρώτο λόγο.
Με ανακοίνωση του το ΚΚΕ είπε επίσης ότι ο έτερος των ενόχων ο Αδάμ Μουζενίδης είχε φονευθεί στις μάχες ένα μήνα πριν την δολοφονία του Πόλκ, και δυστυχώς όλοι παίρνουν την δήλωση τοις μετρητοίς ακόμα και σήμερα. Και αυτή η δήλωση πρέπει να απορριφθεί για τους εξής λόγους (Η αστυνομία πάντως ισχυρίστηκε τότε ότι ο Μουζενίδης ήταν ζωντανός το κατέθεσαν οι συγγενείς του,πού τον είδαν μετά την δολοφονία ,γιατί να μην πιστέψω λοιπόν την Αστυνομία αφού εσείς διαλέγετε να πιστέψετε το ΚΚΕ αβασάνιστα;.
1.Αν δείτε πάλι τα δελτία του Δημοκρατικού Στρατού της εποχής θα παρατηρήσετε ότι δημοσιεύτηκε γράμμα του αντισυγματάρχη του Δημοκρατικού (δηλ. κομμουνιστικού) Στρατού Γιώργη Γιαννουλη που διαψεύδει την εκτέλεσή του από ανταρτοδικείο!!!. Η επιστολή ήταν πλαστή, όλος ο κόσμος σήμερα γνωρίζει ότι ο Γιαννουλης εκτελέστηκε κατ’ απαίτηση του Γούσια πολύ πριν την διάψευση του Γιαννουλη στην κομμουνιστική εφημεριδα!!! Ο Βλαντάς κατηγορεί τον Γούσια για την εκτέλεση Γιαννουλη, ο Γουσιας κατηγορεί τον Βαφειάδη (τον σκότωσε λέει διότι εποφθαλμιούσε την όμορφη γυναίκα του) ο Βαφειάδης τον Ζαχαριάδη και πάει λέγοντας Πάντως σίγουρα είναι ξεκαθάρισμα λογαριασμών μεταξύ τους διότι το κατηγορητήριο ήταν κυρίως ότι το 1942 είχε σχέσεις με ... δεξιούς (!!!), το θυμήθηκαν το 1948 μετά από μια ατυχία στο πεδίο της μάχης ενώ ήταν καλός μαχητής. Ο Βαφειάδης στον 5ο τόμο των απομνημονευμάτων του γράφει πολλά για ξεκαθαρίσματα λογαριασμών μεταξύ τους πχ δολοφονία Ζεύγου, κάποιου άλλου προσώπου από απεσταλμένους του ΠΓ του ΚΚΕ κλπ. Το γεγονός είναι ότι το ΚΚΕ δια της «Στενής του Αυτοάμυνας» έκανε πολλές δολοφονίες τότε πχ του Χρήστου Λαδά (1-5-1948) αεροπόρων Θεσσαλονίκης κλπ. (Και μετά μιλάνε για τρομοκρατία της Δεξιάς δεν κοιτάνε την πολύ χειρότερη δική τους.
2. Ο Βαφειάδης από 15-8-48 ευρισκετο σε αναρρωτική άδεια στις Ανατολικές χώρες. Επέστρεψε στον Γράμμο στις 15-11-1948 και καθαιρέθηκε από Αρχιστράτηγος. Μέχρι της 31-1-1949 δηλαδή 2,5 μήνες που έγινε γνωστή η αποκύρηξή του όλες τις διαταγές τις υπέγραψε αυτός δηλαδή ήταν πλαστές !!! Μπορείς λοιπόν να έχεις εμπιστοσύνη στις ανακοινώσεις τους; Οποιαδήποτε πηγή και να ψάξετε θα βρείτε την αλήθεια γι’ αυτά που σας λέω. Πάντως άκρη με τους «αγωνιστές της λευτεριάς» δεν θα βρείτε εύκολα πρέπει να διαβάσετε καλά τα απομνημονεύματά τους και με κριτικό πνεύμα.Το συμπέρασμα λοιπόν από όλα αυτά τά στοιχεία πού παρέθεσα είναι ότι δεν πρέπει να δεχόμαστε ακριτα ότι λέει το ΚΚΕ πού δυστυχώς εσείς το κάνατε.
Ο Αδάμ Μουζενίδης δεν ήταν τυχαίο πρόσωπο. Επί κατοχής ήταν Γραμματέας του ΚΚΕ στον Βόλο με το ψευδώνυμο Βασίλειος Μακρυγιάννης και το συνωμοτικό του Βάσος. Οργάνωσε τον Αύγουστο του 1943 απαγωγή του Μητροπολίτου Δημητριάδη Ιωακείμ (σε συνεργασία με έναν ΕΑΜίτη παπά) διότι ο Μητροπολίτης διαμαρτυρόταν συνεχώς στο ΕΑΜ για καταπίεση απ’ το ΕΑΜ του λαού Βόλου (κλοπές χρημάτων, ποιμνίων κλπ). Η ανακοίνωση της απαγωγής έγινε στα μέσα 1945 δηλαδή 3 χρόνια πριν την δολοφονία του Πόλκ.άρα σε χρόνο ανύποπτο. Λεπτομέρειες θα βρείτε (αν έχετε όρεξη να ψάξετε) στο βιβλίο του Μητροπολίτη Δημητριάδος Ιωακείμ «Μεταξύ κατακτητών και ανταρτών» σελις 158.

Αλλα το ότι ζουσε ο Μουζενιδης κατά την εποχη της δολοφονιας περαν του γεγονοτος ότι το ειπαν στην δικη τοσοι μαρτυρες μεταξυ των οποιων και η γυναικα του Ευδοξια Μολυβδα το λεει το μαρτυραει το ιδιο το ΚΚΕ

Για δες τε ένα αποσπασμα από το βιβλιο του ΚΚΕ που εξεδοθη τον Αυγουστο του 1952 στο σιδηρουν Παραπετασμα

ΗΡΩΕΣ ΚΑΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ


ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ
Εκδοση στο παραπετασμα τον Αυγουστο 1952 σελις 174,175



ΜΟΚΑΣ ΓΙΑΝΝΗΣ του Θανάση. Γεννήθηκε στά 1909 στην Καστανιά Σερβίων. Μέλος τοΰ ΚΚΕ. Βγήκε στό βουνό στίς 15/1/45. Στά 1948 ονομάστηκε υπολ/γός πεζικον. "Επεσε το Γενάρη τοΰ 1949 στό Σαραντάπορο Σερβίων. Μέ πρόταση της Ι Μεραρχίας έχει προαχθεί τιμητικά στό βαθμό τον λοχαγοί πεζικοΰ.
ΜΟΚΑΣ ΕΥΑΓ. τοϋ Δημήτρη, (Τρικαλινός). Γεννήθηκε τό 1901 στό Δερελί Τυρνάβον. Μέλος τοΰ ΚΚΕ. "Επεσε στό ύψωμα Γκίνοβα τον Γράμμου στίς 12/8/48. Ταγματάρχης πεζικοϋ. Τιμημέ¬νος νεκρός, Δ/γμα 21/9/48.
ΜΟΛΙΔΗΣ ΚΩΣΤΑΣ- Εργάτης από τή Θεσσαλονίκη. Γεννή¬θηκε τό 1906. Στέλεχος τοϋ ΚΚΕ. Πέθανε στον Άη-Στράτη από την πείνα, τήν 1/3/42. Εξόριστος της τεταρτοαυγουστιανής διχτατορίας
ΜΟΛΙΟΣΙΔΗΣ Κ• Καταδικάστηκε σέ θάνατο από τό έ'κτα-κίο στρατοδικείο Θεσσαλονίκης καί Εκτελέστηκε στίς 9 Μάη 1947.
ΜΟΛΥΒΑΔΑ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ- Άπό τά Γιάννενα. Μέλος τοΰ Συμβουλίου ΕΠΟΝ Περιοχής Ηπείρου. Βασανίστηκε άπό Ζερβικούς ζερ-βικούς καί πέθανε δεμένη σ' ένα δέντρο τό Δεκέμβρη τον 1943.
ΜΟΝΑ-ΣΠΕΓΓΟΥ ΠΑΤΡΑ τοΰ Ανάργυροι. Γεννήθηκε στά 1924 οτήν Τρίπολη Αρκαδίας. Μέλος τοΰ ΚΚΕ. Βγήκε στό βουνό στην 1/8/48. Άνθ/γός υγειονομικού. Σκοτώθηκε στίς 29/8/49 στό Γρα'μμο.
ΜΟΝΕΔΑΣ ΜΙΧΑΛΗΣ-Κατάγεται άπ' τή Μάνη. Καταδικά¬στηκε μετά τή Βάρκιζα σέ θάνατο γιά σαμποτάζ ποΰ έκανε οέ βάρος των γερμανών στην πρώτη κατοχή. Εκτελέστηκε στην Αίγινα στίς 19/6/47.
ΜΟΝΤΑΚΑΣ Γ- Στέλεχος τοϋ ΚΚΕ. Σκοτώθηκε άπό μοναρ¬χικούς έπειτα άπό φριχτά βασανιστήρια στίς 19/11/46.
ΜΟΣΧΟΒΑΣ ΓΡΗΓΟΡΗΣ του Γιάννη. Άπ' τό Λιτόχωρο Κατερίνης. Γεννήθηκε στά 1916. Μέλος τοϋ ΚΚΕ. Βγήκε στό βουνό στίς 27/3/46. Ύπολ/γός ΠΕ. Έπεσε στίς 3/9/48 στη Μέσκινα τοΰ Μάλι-Μάδι Βίτσι. Μέ πρόταση της 16ης Ταξιαρχίας έχει προα¬χθεί τιμητικά στό βαθμό τοϋ λοχαγοϋ ΠΕ.
ΜΟΣΧΟΝΑΣ Β- Εκτελέστηκε στή Θεσσαλονίκη στίς 6/6/47.
ΜΟΣΧΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ. Ανάπηρος τοϋ Ελληνοϊταλικοΰ πολέ-μου. Άπό τό Α'ίγιο. Φλογερός πατριώτης. Πιάστηκε άπό τους Ιτα¬λούς καί παραδόθηκε στους γερμανούς στό Χαϊδάρι. Τήν Πρωτομα¬γιά τοϋ 1944 Εκτελέστηκε στό Σκοπευτήρισ της Καισαριανής μέ τους 200.



ΜΟΣΧΟΣ ΔΙΟΝΥΣΗΣ Αδελφός τοϋ Μόσχου Δημήτρη. Μαθητής Γυμνασίου. Γιά τή δράση του πιάστηκε καί φυλακίστηκε, απο¬λύθηκε όμως γιατί ήταν μόλις 16 χρονώ. Αργότερα ξαναπιάστηκε καί εκτελέστηκε στην Πάτρα στίς 13/7/44.
ΜΟΣΧΟΠΟΥΛΟΣ Ν- Συντάχτης τής εφημερίδας τής άντίστα-«Αγώνας». Έπεσε στή διάρκεια τής γερμανικής κατοχής.
ίΟΠΟΥΛΟΣ Χ- Εκτελέστηκε στήν Άλεξ/πολη στίς 31/7/47.
ΜΟΥΖΑΚΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ τοϋ Βασίλη. Ύπηρετοΰσε στήν III
Μεραρχία Πελοποννήσου. Μέλος τοϋ ΚΚΕ. Έπεσε στίς 15/7/47.
Μέ πρόταση τοΰ ΚΓΑΝΕ ονομάστηκε μετά τό θάνατο του ΰπολ/γός
πεζικ-οϋ.

ΜΟΥΖΕΝΙΔΗΣ ΑΔΑΜ. Μέλος τής ΚΕ τοϋ ΚΚΕ. Λογιστής-ΰπάλληλος. Γεννήθηκε στον Καύκασο τό 1899. Ζοϋσε στή Θεσσαλονίκη. Συνδικαλιστικό στέλεχος εμποροϋπάλληλων Θεσσαλονίκης. Δούλεψε στήν ΟΚΝΕ, στήν εφημερίδα «Νεολαία;. Μέλος τής Επιτροπής Πόλης Θεσ¬σαλονίκης τοϋ ΚΚΕ. Ή τεταρτοαυγουστιανή διχτατορία τόν έκλεισε στήν Άκροναυπλία. Άπό κει μεταφέρθηκε στή «Σωτηρία». Άπελενθερώθηκε άπό τμήμα τοΰ ΕΛΑΣ Αθήνας. Δούλεψε στήν οργάνωση Περιοχής Θεσ¬σαλίας τοϋ ΚΚΕ, γραμματέας τής Κομματικής οργάνωσης Βόλου, στήν ΚΟ Αθήνας. Τό 1947 δούλεψε στήν Κομματική Όργάνωση Θεσσαλονίκης. Βγήκε στό βουνό καί ξαναγύρισε γιά τή Θεσσαλονίκη. Στήν Επιστροφή σκοτώθηκε στά Κρούσια άπό αεροπλάνο.

ΜΟΥΖΕΝΙΔΗΣ ΜΗΤΣΟΣ-Γραμματέας Α' Αχτίδας της ΚΟ Πειραιά τοϋ ΚΚΕ. Δολοφονήθηκε στίς 23/3/43.
ΜΟΥΠΑΓΙΑΤΖΗΣ ΝΙΚΟΣ Ράφτης. Μέλος τοΰ ΚΚΕ. Γεν¬νήθηκε στή Μικρά Ασία καί ζοΰσε στό Βόλο. Σκοτώθηκε στίς 2 Ιούνη 1936 στά γεγονότα τοΰ Βόλου στήν πρώτη γραμμή τής δια¬δήλωσης.
ΜΟΥΡΑΤΙΔΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ. Άπό τό Παλιόκαστρο Σερρών. Άπό τους πρώτους αντάρτες τοΰ ΕΛΑΣ στήν περιοχή Νιγρίτας. Μέ¬λος τοΰ ΚΚΕ. Στό ΔΣΕ άπό τό 1946. Σκοτώθηκε στίς μάχες τοΰ Λαϊλιά Σιδηροκάστρου τον Αύγουστο 1947. Ήταν διοικητής τάγ¬ματος.
ΜΟΥΡΑΤΙΔΗΣ ΘΕΟΦΙΛΟΣ τοΰ Σταύρου, (Στάθης). Γεννή¬θηκε στά 1925 στήν Καστανιά Αλμωπίας. Μέλος τοΰ ΚΚΕ. Βγήκε στό βουνό τήν 1/9/46. Φοίτησε στή Γ' σειρά της ΣΑΓΑ. Όνομά-στη/ε άνθ/γός πεζικοΰ. Έπεσε στίς 19/7/48 "Τ" Λημέρια Γράμμου.

Συμπερασμα : Όπως βλεπετε το ΚΚΕ ΕΝΩ σε ολους εχει ημερομηνια θανατου εμφανιζεται εν ετη 1952 να ΜΗΝ ξερει ΠΟΤΕ σκοτωθηκε ένα τοσο σημαντικο στελεχος του αφου ηταν μελος της Κ.Επιτροπης του!!!Δεν προβληματίζει η ΜΗ υπαρξη ημερομηνίας Θανάτου;


ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΓΡΗΓ. ΣΤΑΚΤΟΠΟΥΛΟΣ

Ο Στακτόπουλος που έγινε <<ήρωας>> κλπ που θα ονομάσουν οδό προς τιμήν του και ίσως στήσουν και άγαλμα ώστε ο λαός «να μη ξεχνά τι σημαίνει Δεξιά» κλπ ήταν πολύ σκοτεινός τύπος. Προπολεμικά εργαζόταν στην αντιβενιζελική εφημερίδα «ΦΩΣ». Επί κατοχής ήταν ο ισχυρός ανήρ της Γερμανικής προπαγανδιστικής εφημερίδας της Θεσσαλονίκης «ΝΕΑ ΕΥΡΩΠΗ» Του γνωστού δημοσιογράφου Παπαστρατηγάκη και ταυτόχρονα το χαϊδεμένο παιδί των Γερμανών Λαχμάγερ και Βέρνερ, δεν ξέρω αν ήταν και του Μέρτεν. Όταν έφυγαν οι Γερμανοί από την Θεσσαλονίκη το <<γύρισε>> και έγινε «αντιστασιακός» και μάλιστα μαχητικός. Δεν ήταν ο πρώτος ούτε ο τελευταίος αλλά άλλη φορά θα σας δώσω στοιχεία γι’ αυτούς, αρκετοι μάλιστα εξελέγησαν βουλευτές με την ...Ε.Δ.Α. Δυστυχώς η ιστορία της κατοχής είναι άγνωστη και υπεύθυνοι για αυτοί την κατάσταση είναι η ισχυρή <<προοδευτική>>λογοκρισία..
Μόλις λοιπόν έφυγαν οι Γερμανοί έγινε πρόεδρος της συνελεύσεως Συντακτών Θεσσαλονίκης και υπέρ το δέον «αντιστασιακός» απειλούσε τους συντάκτες (ΕΑΜοκρατία γαρ) να μην ξαναγράψουν στις «αστικές» εφημερίδες. Τουλάχιστον αυτό ισχυρίζονται στην κατάθεση τους όλοι οι δημοσιογράφοι της Θεσσαλονίκης. Ενοχοποιήθηκε για την δολοφονία του ταγματάρχη Μελιγδη έξω από το ξενοδοχείο Μεντιτεράνεια κατά την διάρκεια των Δεκεμβριανων Θεσσαλονικης
Την άνοιξη του 1945 ο Στακτόπουλος εργαζόταν στην κομμουνιστική εφημερίδα της Θεσσαλονίκης «Λαϊκή Φωνή». Πού σύμφωνα με την συμφωνία της Βάρκιζας κυκλοφορούσε ελευθερα. Παράλληλα εφοίτησε μαζί με αλλά 23 άτομα σε σχολή κατασκοπείας του ΚΚΕ με δάσκαλο τον Βασβανά.!
Τον Οκτώβριο του 1946 (είχε αρχίσει ο ανταρτοπόλεμος του ΚΚΕ ή συμμοριτοπόλεμος κατά την επίσημη ονομασία του ΟΗΕ) η «Λαϊκή Φωνή» δημοσίευσε με μεγάλα γράμματα στην πρώτη σελίδα «Ο Στακτοπουλος διαγράφτηκε από το κόμμα». Δεν σας προκαλεί την περιέργεια η τόσο διατυμπανισθείσα διαγραφή; Λέγεται ότι είχε σχέσεις και με την Ιντέλιντζες Σέρβις. Μετά την διαγραφή μετεπήδησε στην «Μακεδονία» και επειδή γνώριζε Αγγλικά παρακολουθούσε τις εργασίες της επιτροπής του ΟΗΕ που εξέταζε τις καταγγελίες της Ελλάδος για βοήθεια των Ελλήνων κομμουνιστών πού ελάμβαναν από τους Βόρειους κομμουνιστές γείτονες που τελικά αποδείχθηκαν αληθείς. Δεν σας είναι γνωστό ότι μερικοί υπάλληλοι της επιτροπής αυτής τελικώς κατέφυγαν στους αντάρτες!!! (ήταν μέλη του ΚΚΕ!!!)
Οι ουλές στο πρόσωπό του δεν ήταν από τα βασανιστήρια όπως ισχυρίζεται αλλά από αναποδογύρισμα ενός τζιπ με οδηγό κάποιον Κωνσταντινίδη. Ο τελευταίος ήταν πολύ περίεργο πρόσωπο. Είχε ανακατευτεί και με μια πλαστή επιστολη του ... Στάλιν που συζητήθηκε πολύ εκείνο τον καιρό. Οι «Δημοκράτες» σαν αδιάσειστο στοιχείο της μη ενοχής του Στακτοοπούλου παρουσιάζουν το γεγονός ότι η ασφάλεια Θεσσαλονίκης τον κράτησε στα κρατητήρια της και δεν τον έστειλε στις τακτικές φυλακές.
Στις τακτικές φυλακές ως γνωστόν δρούσαν τότε οι κομμουνιστικοί πυρήνες, φαντάζεστε τι θα γινόταν υπό την επήρεια αυτών. Και ασφαλέστερος ήταν στην Ασφάλεια και ελπίδες να πει κάτι περισσότερο(αν είχε) απ’ ότι στην δίκη του υπήρχαν, διότι στην δίκη του παραδέχθηκε πολλά, άλλο αν μετέπειτα ανακάλεσε όταν τον σήκωνε το «κλίμα» για να φτάσουμε σήμερα να τον κάνουμε ήρωα.
Σχόλιο: Είμαστε πολύ περίεργος λαός. Όσους αναγνωρίζει η αριστερά ως ήρωες το κάνουμε και εμείς οι υπόλοιποι. Πρόσφατο παράδειγμα με τον Ν. Πλουμπίδη. Επί χρόνια εκατηγορείτο από το ΚΚΕ ως χαφιές, μόλις το 1996 τον απεκατέστησε, του έστησε μνημείο στο Χαϊδάρι. Στις ανατολικές χώρες ήταν ανηρτημένο το πορτραίτο του Μανώλη Γλέζου σε όλα τα ελληνικά σχολεία μέχρι το 1968 τον δίδασκαν στα σχολικά βιβλία όπως τώρα εδώ στην Ελλάδα ως ήρωα. Μόλις τον διέγραψε το ΚΚΕ έπαυσε ο θόρυβος γύρω από το όνομα του. Αλήθεια δεν ψάχνετε εσείς την ιστορία του στρατιωτικού Κων/νου Κουκκίδη που έπεσε τυλιγμένος από την ακρόπολη 27-4-1941 με την ελληνική σημαία; Ήταν ανώτερος (ηρωικώς) ο Γλέζος από αυτόν; Και γιατί μνημονεύεται ο Γλέζος και όχι ο Σάντας αφού μαζί την κατέβασαν; Αν πάτε στο Ελεύθερο Βήμα Ιουνίου 1941 θα δείτε επικήρυξη των αφαιρεσαντων την Γερμανική σημαία από την ακρόπολη των Γερμανών και του αρχηγού του Εθνικοσοσιαλιστικού κόμματος Ελλάδος ..... Γεωργ. Μερκούρη θειου της Μελίνας. Η Μελίνα επί κατοχής ζούσε πλουσιοπάροχα αφού είχε και οδηγό και υπηρέτη πληρωμένο από την τράπεζα Ελλάδος (ή Εθνική) όπου διοικητής ήταν ο θειος της. Τέλος σχολίου.
Σας έγραψα λίγα, θα μπορούσα να γράψω περισσότερα. Καταλαβαίνεται ότι η εύρεση της αλήθειας αν αποβάλλετε (ας μου επιτραπεί και πάλι η έκφρασης) τις «τσίμπλες της αριστεράς» θα βρεθεί με κόπο βέβαια. Προσπαθήστε να βρείτε τα πρακτικά της δίκης (τα γνήσια όχι τα παραχαραγμένα) τα αρχεία της Ασφαλείας (αν σας επιτρέψουν το ψάξιμο και αν δεν εχουν καταστραφει ) να συζητήσετε με άτομα που ασχολήθηκαν με την υπόθεση εκ μέρους της Ασφαλείας τότε (ζουν αρκετοί συνταξιούχοι) και εκ μέρους του ΚΚΕ. Από πλευράς ΚΚΕ (επισήμου) μην περιμένετε τίποτα απλώς παλιά μέλη νυν αποστασιοποιημένα μπορούν κάπως να σας διαφωτήσουν, αν και την υπόθεση την χειρίστηκαν λίγα άτομα, υψηλά ιστάμενα του ΚΚΕ. Κάνετε μια αρχή από το βιβλίο του Γεωργίου Μόδη «Τέσσαρες δίκες στη Θεσσαλονίκη» Αθήνα 1959 γράφει κάτι γιά την υπόθεση αυτή

Τι λεει ενας ιστορικος ( Το κειμενο υπαρχει στην ιστορια της χωροφυλακης του Αποστόλου Δασκαλακη σελις 935)
για τον αθλο για τις προσπαθειες της χωροφυλακης

ΕΙΣ ΑΚΟΜΗ ΑΘΛΟΣ ΤΗΣ ΧΩΡΟΦΥΛΑΚΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Η ΥΠΟΘΕΣΙΣ ΠΟΛΚ


Έκτος της λίαν ευεργετικής δια τον πληθυσμόν ή πλήρης έξάρθρωσις τών συνωμοτικών τρομοκρατικών της Μακεδόνικης πρωτευούσης επιδράσεως, οργανώσεων και ή σύλληψίς τών κυριωτέρων δρα-


Ό Αμερικανός δημοσιογράφος Γ. Πόλκ τον όποιον άγρίως
δολοφόνησαν οι κομμουνισταί έν Θεσσαλονίκη
τόν Μάιον του 1948.

στων τοϋ εγκληματικού δικτύου, σημαντική αυτή επιτυχία τής Χωροφυλακής Θεσσαλονίκης, είχε βα-ρυτάτας συνεπείας και δια τόν συμμοριτισμόν τής Μακεδονίας. Στερηθείς ούτος μέσων συνδέσμου μετά τών έν Βουλγαρία και Γιουγκοσλαβία ηγετικών στοι¬χείων τοΰ κομμουνισμού, άπολέσας τους πληροφο-ριοδότας και φροντιστάς αποστολής επισιτιστικών και πολεμικών εφοδίων, μή δυνάμενος πλέον νά βοη-θηθή από παράλληλον τρομοκρατικήν δρασιν και καταδιωκόμενος παντού άπηνώς υπό Στρατοΰ και Χωροφυλακής, βαίνει προς τήν δύσιν του. Άλλ' έν φ ή Χωροφυλακή δικαίως έπευφημεΐτο υπό του εθνικόφρονος κόσμου διά τάς δάφνας τάς οποίας εδρεψεν εις τήν ύπηρεσίαν της αγωνιζομένης Ελλάδος, ό δέ πληθυσμός τής Θεσσαλονίκης κατόπιν τόσων δεινών ταλαιπωριών άπελάμβανε σχετικής ηρεμίας και γαλήνης, νέον όδυνηρόν έπεισόδιον συνετάραξε τήν κοινήν γνώμην και παρ' ολίγον νά καταστη αφορμή νέων βαρύτατων πολιτικών ανωμα¬λιών εις τήν Ελλάδα. Πρόκειται περί τής πολύκροτου υποθέσεως τής δολοφονίας τοΰ Αμερικανού δημοσιογράφου Πόλκ.

Τήν 12ην Μαΐου 1948 το Γ' Άστυνομικόν Τμήμα Θεσσαλονίκης έλαβε ταχυδρομικώς φάκελον,

Ό φάκελος μέ τόν όποιον έταχυδρομήθη προς τό Γ Άστυνομικόν Τμήμα Θεσσαλονίκης, ή ταυτότης πολεμικού ανταποκριτού τοΰ Γ. Πόλκ. Ουτος απετέλεσε τόν μίτον τής Αριάδνης προς διαλεύκανσιν
τον πολύκροτου εγκλήματος.



εντός τοϋ οποίου εύρίσκετο το δελτίον ταυτότητος τοϋ Ά-μερικανοΰ δημοσιογράφου Γεωργίου Πόλκ, τοϋ οποίου από τίνων ήμερων εΐχον άπολεσθή τα ϊχνη έκ τοϋ ξενοδοχείου «Άστόρια» εις τό όποιον διέμενε. Μέχρι τής στιγμής, ή ήδη καταγγελθεϊσα έξαφά-νισίς του, δέν εϊχε γεννήσει σοβαρός ανησυχίας, διότι, κατά τάς πληροφορίας τής Αστυνομίας, ό Αμερικανός αυτός δημοσιογράφος, απεσταλμένος μεγάλου ραδιοφωνικού συγκροτήματος των Ηνω¬μένων Πολιτειών, εϊχε τήν συνήθειαν νά εξαφανί¬ζεται συχνάκις έκ τοϋ φιλικοϋ του περιβάλλοντος. δια νά έπισκεφθή μυστικώς και νά λάβη συνεντεύ¬ξεις παρά προσωπικοτήτων ιδιαζούσης σημασίας, κατά τήν πλήρη ανωμαλιών και προκαλοϋσαν τήν διεθνή προσοχήν πολιτικήν έκείνην περίοδον τής Ελλάδος. Έλέγετο μάλιστα υπό τών φίλων του δτι κατέβαλε προσπάθειας προς μετάβασιν εις τά βου¬νά, διά συνάντησιν μετά τοϋ αρχηγού τών συμμορι¬τών Μάρκου, και ή έξαφά νισίς του έχαρακτηρίζετο υπό πολλών ως επιτυχία τής επικινδύνου, άλλ' από δημοσιογραφικής πλευράς μεγάλου ενδιαφέροντος αποστολής αυτής. Άλλ' άφ' ής ελήφθη εις τήν Ά-στυνομίαν ό μυστηριώδης φάκελος μετά τής ταυτό¬τητος του, έγεννήθησαν σοβαραΐ και δεδικαιολο-γημέναι άνησυχίαι περί τής τύχης του.
Ή ιδέα ότι είχε μεταβή προς συνάντησιν τοΰ Μάρκου, ένισχυομένη και ύπό τής αταραξίας τής Έλληνίδος συζύγου του, έδέσποζεν εισέτι εις τήν σκέψιν και τών αστυνομικών οργάνων. Πράγματι, τόσον ή μεταβασα εξ Αθηνών εις Θεσσαλονίκην σύζυγος του, όσον και τά πρόσωπα τοϋ φιλικοϋ του περιβάλλοντος, βέβαια δτι ό Πόλκ είχε μεταβή προς συνάντησιν τοΰ Μάρκου, άπέτρεπον τήν Άστυνο-μίαν νά διενεργήση έρευνας έκ φόβου μή δυσχε-ρανθή ή αποστολή του. Τήν άποστολήν τής ταυτό¬τητος έχαρακτήριζον ώς τυχαΐον γεγονός, πιθανώ: άπολεσθεΐσαν και σταλεϊσαν ύπό τίνος άνευρόντος προς παράδοσιν εις τόν δικαιοϋχον. Πάντως ή Διεύ-θυνσις Αστυνομίας Θεσσαλονίκης έκρινε διά παν ένδεχόμενον σκόπιμον δπως ειδοποίηση περί τής εξαφανίσεως του τηλεγραφικώς τάς Αρχάς Χωρο¬φυλακής Μακεδονίας και Θράκης, άποστέλλουσα και άντίγραφον τής εις τήν ταυτότητα φωτογραφίας του και νά ζητήση διεξαγωγήν ερευνών περί τής πα¬ρουσίας του ή τών κινήσεων του.
Ούτως είχον τά πράγματα, ότε τήν πρωίαν τής 16ης Μαΐου 1948 άνεσύρθη έκ τής θαλάσσης εις τήν προβλήτα Θεσσαλονίκης πτώμα
Το πτώμα τοϋ Γ. Πόλκ ώς άνευρέθη, εις ακτήν τής Θεσσα¬λονίκης,
Οί κομμουνισταΐ μετά τήν δολοφονίαν του, έρριψαν το πτώμα εις τήν θάλασσαν.


όπερ, ώς διε-πιστώθή αμέσως, άνήκεν εις τόν δημοσιογράφον Πόλκ. "Εφερε τραύμα σφαίρας περιστρόφου εις τό ίνιακόν όστοϋν και είχε χείρας και πόδας δεδεμένας διά σχοινιού. Ουδεμία πλέον αμφιβολία, ότι επρό¬κειτο περί στυγερού εγκλήματος. Επίσης άπεκλεί-ετο εκδοχή δτι έπεσε θΰμα κακοποιών προς λήστευ-σιν, διότι άνευρέθησαν εις τά θυλάκιά του μεγάλα (936)
χρηματικά ποσά εις ελληνικά και ξένα νομίσματα. Ουδεμία αμφιβολία ότι επρόκειτο περί εγκλήματος, εξυπηρετούντος πολιτικούς σκοπούς.

Από τής πρώτης στιγμής ή άναλαβοϋσα τήν διε-ρεύνησιν τοΰ εγκλήματος Ασφάλεια Θεσσαλονίκης, είσήλθεν εις τον ορθόν δρόμον, διαγνώσασα τήν πραγματικότητα εκ διαισθήσεως και έκ πικράς πεί¬ρας των κομμουνιστικών μεθόδων. Κατά τήν έκδο-χήν τής Αστυνομίας, ό Αμερικανός δημοσιογρά¬φος Πόλκ έδολοφονήθη ύπό άναρχοκομμουνιστών, οι όποιοι μέ τήν υπόσχεσιν δτι θά τον ώδήγουν εις τά βουνά προς συνάντησιν του Μάρκου τόν παρέ-συρον εις κάποιαν πλησίον θαλασσίαν περιοχήν, όπου διεπράχθη το έγκλημα, διά νά άποδοθή κατόπιν εις δεξιά στοιχεία ή ακόμη και εις τήν Άστυνομίαν.
Επρόκειτο περί απλής εκδοχής, διότι τά ανακρι¬τικά και αστυνομικά όργανα ουδέν είχον στοιχεΐον προς στήριξιν ταύτης. Τουναντίον, από τής ιδίας ημέρας τής ύπό των εφημερίδων αναγγελίας τής ανευρέσεως τοϋ πτώματος τοϋ Αμερικανού δημο¬σιογράφου, αφέθη ύπό των οργάνων τοΰ αριστερού τύπου νά ύπονοηθή ότι, ή δολοφονία διεπράχθη ύπό πρακτόρων τής δεξιάς, χωρίς νά αποκλείεται καί ή διευκόλυνσις ή συνεργία οργάνων τής Χωροφυλακής Θεσσαλονίκης.
Τοΰτο προεκάλεσεν άστραπιαίως άφάνταστον άναταραχήν εις όλόκληρον τήν Ελλά¬δα, μετ' οξυτάτης διαμάχης εθνικοφρόνων και αρι¬στερών, τών μέν αποδιδόντων τό έγκλημα εις τους δέ. Ό παράνομος ραδιοφωνικός σταθμός τών συμ¬μοριτών έξαπέλυε μύδρους κατά τής Κυβερνήσεως καί τής Χωροφυλακής Θεσσαλονίκης, διαβεβαιών δτι πράγματι ό Πόλκ επρόκειτο νά μεταβή εις τά βουνά προς συνάντησιν τοϋ Μάρκου, άλλ' έδολο¬φονήθη καθ' όδόν ύπό τών οργάνων τοΰ φασισμού, εν συνεργασία μετά της Χωροφυλακής, διά νά μή αποκάλυψη εις τήν διεθνή κοινήν γνώμην τήν άλή-θειαν περί τοΰ λαϊκοβ αγώνος «για δημοκρατία και λευτεριά».
Άλλα τό χειρότερον πάντων ήτο ότι, χάρις εις τήν διεθνή κομμουνιστικήν προπαγάνδαν, ή ύπόθε-σις ελαβεν από τής πρώτης ημέρας παγκόσμιον εκτασιν. Οί εν Θεσσαλονίκη διαμένοντες χάριν τών εργασιών τής Βαλκανικής Επιτροπής ξένοι άντα-ποκριταί, έκ τών όποιων οί πλείστοι ήσαν άριστερών φρονημάτων, έσπευσαν να διατυμπανίσουν άνενδοιάστως την έκδοχήν ότι, επρόκειτο περί στυγερού εγκλήματος, διαπραχθέντος υπό τής δεξιάς, προς άποσόβησιν λήψεως ύπό του Πόλκ συνεντεύξεως μετά του Μάρκου και ενημερώσεως τής διεθνούς κοινής γνώμης, ώς προς τήν άλήθειαν περί τοϋ «δημοκρατικού κινήματος». Μερικοί έξ αυτών γνω¬στοί διά τά κομμουνιστικά των φρονήματα, δέν έδίστασαν να αποδώσουν συμμετοχή ν εις τά κυ¬βερνητικά όργανα. Ήρχισε τότε ανά τόν κόσμον μία τρομερά κατά τής Ελλάδος δυσφημιστική εκ¬στρατεία, τήν οποίαν, ώς έπρεπε να αναμένη τις,
έτροφοδότουν άφθόνως και οι ραδιοφωνικοί σταθμοί τών χωρών τοϋ παραπετάσματος, έκτοξεύοντες μύ¬δρους κατά τής «φασιστικής Ελληνικής Κυβερνή¬σεως» και τών «δολοφονικών οργάνων της».
Θα έδικαιοϋτο νά έλπιση τις ότι, εις τάς Ήνωμέ-νας Πολιτείας τής Αμερικής, όπου ακριβώς κατά τήν έποχήν αυτήν έξεδηλοΰτο ζωηρά άντικομμουνιστική άντίδρασις, ένισχύετο δέ οικονομικώς και εις τάς διεθνείς διασκέψεις ό άντικομμουνιστικός άγων τής Ελλάδος, ή ύπόθεσις αυτή θά έξητάζετο ψυχραίμως και μέ τήν έπιβαλλομένην ήρεμον λογικήν ένατένισιν. Άλλ' ό Πόλκ ήτο Αμερικανός, τοϋτο δέ συνεκίνησεν ιδιαιτέρως τήν Άμερικανικήν κοι-νήν γνώμην και τήν κατέστησεν έπιδεκτικήν τών βελών τής συκοφαντίας. Ή ανθελληνική προπα¬γάνδα έμαίνετο κυριολεκτικώς, παριστάνουσα μέ ψευδείς περιγραφάς τήν Ελλάδα ώς κράτος δολοφό¬νων και κακοποιών. Ακόμη και πολλοί Αμερικανοί υγιών φρονημάτων και συμπαθώς διακείμενοι προς τόν άντισυμμοριακόν αγώνα τής Ελλάδος, έξε-φράζοντο μετ' άγανακτήσεως διά το διαπραχθέν «έλ-ληνικόν άνοσιούργημα εις βάρος Αμερικανού δη¬μοσιογράφου» και έζήτουν σύστασιν και επί τόπου μετάβασιν ειδικών Αμερικανών προς διεξαγωγήν ανακριτικής έρεύνης.
Ή Αμερικανική Κυβέρνησις ύπό τήν πίεσιν τής κοινής γνώμης και κατόπιν εντολής του Κογκρέσ-σου ζητοϋντος επειγόντως εξηγήσεις, άπέστειλεν εις τήν Ελλάδα τόν στρατηγόν Ντόνοβαν, άρχηγόν τών Αμερικανικών Μυστικών Υπηρεσιών κατά τήν διάρκειαν του πολέμου και ειδικόν προς έξιχνίασιν πολύπλοκων υποθέσεων.
Ή Ένωσις Αμερικανών Δημοσιογράφων ύπό τήν πίεσιν αριστερών μελών της διεκήρυξεν ότι, «ήτο άπαράδεκτον καθ' ον χρόνον ή Αμερικανική Κυ¬βέρνησις ενισχύει οικονομικώς τήν Ελλάδα εις βάρος των φορολογουμένων Αμερικανών πολιτών, οί "Ελληνες νά δολοφονούν Αμερικανούς πολίτας». Μετά πρωτοφανούς έπιπολαιότητος και παρά πάντα κανόνα Δικαιοσύνης προεβλήθη ενώπιον τής κοι¬νής γνώμης το επιχείρημα ότι, «τά όργανα του Έλ-ληνικοϋ Κράτους και ιδιαιτέρως ή Χωροφυλακή Θεσσαλονίκης, πρέπει νά θεωρούνται όχι ώς αμέτο¬χα τής δολοφονίας, έφ' όσον δέν ανακαλύπτουν και συλλαμβάνουν τους δολοφόνους». Μεγάλαι αμερικα¬νικοί εφημερίδες και συγκροτήματα ραδιοφωνικά, απέστειλαν ειδικούς επί αστυνομικών θεμάτων αντι¬προσώπους των προς διεξαγωγή ν ιδιαιτέρων ερευνών.
Ή Ελληνική Κυβέρνησις ανησύχησε σοβαρώς, τοσούτο μάλλον, καθόσον αυτήν ακριβώς τήν έπο¬χήν, ή Ελληνική ύπόθεσις άπησχόλει, κατόπιν προσφυγής τής Ελλάδος εις τά Ηνωμένα "Εθνη, διεθνείς διασκέψεις. Ή δολοφονία του Πόλκ θά παρείχε μοναδικήν εύκαιρίαν εις τους αντιπροσώ¬πους τών χωρών τοϋ παραπετάσματος προς έντονω-τέραν δυσφημιστικήν έκστρατείαν, κατά τοΰ «φασι¬στικού κράτους τών δολοφόνων», ή δέ ύποστηρίζουσα(939) τα Ελληνικά δίκαια Αμερικανική αντιπροσω¬πεία θά περιέπιπτεν εις δύσκολον θέσιν. Οί υπουρ¬γοί Δικαιοσύνης καί Δημοσίας Τάξεως έσπευσαν εις Θεσσαλονίκην, οπού συνεκροτήθη μεγάλη σύ-σκεψις, εις τήν οποίαν μετέσχον οί στρατιωτικοί
ήγέται Μακεδονίας, οί ανώτεροι δικαστικοί παρά¬γοντες καί τά ηγετικά στελέχη Χωροφυλακές τής περιοχής. Ύπό πάντων άνεγνωρίσθη ή απόλυτος καί υψίστης Εθνικής σημασίας ανάγκη, όπως άνευ ανα¬βολής στιγμής διαλευκανθή τό έγκλημα καί συλλη¬φθούν οί δράσται. Οί εισαγγελείς εφετών Κωνσταν-τινίδης καί πλημμελειοδικών Μουστάκης καί ό ανα¬κριτής Κολοτοϋρος, οί όποιοι εΐχον ήδη λάβει είς ^εϊρά£ των τήν διεξαγωγήν τών ανακρίσεων, διεκή-ρυξαν άνενδοιάστως, ότι ή Χωροφυλακή ουδέ εις τό ελάχιστον καί καθ' οιονδήποτε τρόπον είναι ανα¬μεμιγμένη εις τό έγκλημα, συνεφώνουν δέ μέ τήν γνώμην της ότι τοϋτο ήτο έργον των κομμουνιστών. Έπρεπεν όμως αντί πάσης θυσίας νά περιέλθουν εις χείρας τής Δικαιοσύνης αποδεικτικά στοιχεία καί νά ανακαλυφθούν οί ένοχοι. Προς τοϋτο, συμφω¬νούντος καί του διευθυντού Αστυνομίας Ξανθοπού-λου, εκρίθη γενικώς ώς μόνος κατάλληλος ό διευ¬θυντής Ασφαλείας ταγματάρχης Νικ. Μουσχουντής, ό όποιος είχεν ήδη αποκτήσει φήμην καί κύρος ασυναγώνιστων ικανοτήτων, εκ τής όλης προσφάτου άνακαλύψεως τών συνωμοτικών οργανώσεων Θεσσαλονίκης καί συλλήψεως τών ενόχων.

Ό αείμνηστος συνταγματάρχης Χωροφυλακής Νικόλαος Μουσχουντής, διακεκριμένη αστυνομική φυσιογνωμία, διε¬θνούς φήμης. Ο Μουσχουντής, ταγματάρχης τότε, διοικητής του Τμήματος Γενικής Ασφαλείας Θεσσαλονίκης, ήτο δ ιθύνων νους της έξιχνιάσεως τής πολύκροτου υποθέσεως δο¬λοφονίας τοϋ Γ. Πόλκ. Χάρις εις το άστυνομικόν του δαιμό¬νων και τήν βοήθειαν των συνεργατών του αξιωματικών τής Χωροφυλακής, κατώρθωσε νά εξιχνίαση τήν δολοφονίαν, παραπεμφθέντων των κομμουνιστών δολοφονούν εις τήν Δι-καιοσύνην. Οΰτω διέσωσε το γόητρον ουχί μόνον τον Σώμα-τος τής Χωροφυλακής άλλα και τής Ελλάδος γενικώτερον, διότι οί κομμουνιστα'ι τεχνηέντως προσεπάθησαν νά αποδώ¬σουν το εγκωμια εις τήν Έλληνικήν Κυβέρνησιν, ώς πραχθέν διά τής Χωροφυλακής, προκειμένου νά επιτύχουν μεταστροφήν τής Αμερικανικής κοινής γνώμης και Κυβερνήσεως εναντίον τής Ελλάδος, και διακοπή ή αμερικανική βοήθεια, καθ1 δν χρόνον ή Ελλάς έμάχετο τον υπέρ όλων αγώνα.




Ό Μουσχουντής ανέλαβε τώ όντι ήράκλειον έργον. Δέν είχεν άμφιβολίαν ότι ή δολοφονία ήτο έρ¬γον τών κομμουνιστών. Άλλ' οί κομμουνισταί έ-γνώριζον νά σχεδιάζουν επιμελώς τά διαπραττόμε-να εγκλήματα, νά εξαφανίζουν οιονδήποτε άποδει-κτικόν στοιχεϊον καί νά περιπλέκουν τήν υπόθεσιν προς παραπλάνησιν τής Δικαιοσύνης, συχνάκις δέ προς άπόδοσιν ευθυνών εις τους αντιπάλους των. Ουδέν άλλο στοιχεϊον ένοχοποιήσεως είχεν εις χεΐ-ράς του, πλην τής διευθύνσεως τοϋ φακέλου διά τοϋ οποίου εστάλη ή ταυτότης τοϋ Πόλκ εις τό Άστυνομικόν Τμήμα. Γραφολογική έξέτασις τούτου, εν συγκρίσει προς τήν γραφήν γνωστών κακοποιών και κομμουνιστών, ουδέν άπέδωσεν. Ό Μουσχουντής εύρίσκετο εις άπόγνωσιν καθ' όσον ή Κυβέρνησις τον έπίεζε προς έπιτάχυνσιν τής άνακαλύψεως τών ενό¬χων, οί δέ συγκεντρωθέντες εις Θεσσαλονίκην Αμε¬ρικανοί δημοσιογράφοι έθορύβουν καί τίνες εξ αυτών ήσχημόνουν εις βάρος τής Ελληνικής ύπολήψεως, μέ κακοήθεις υπαινιγμούς κατά τής Χωροφυλακής, ώς από σκοποΰ μή άνακαλυπτούσης τους δράστας.
Τό χειρότερον όλων ήτο ότι ό απεσταλμένος τής Αμερικανικής Κυβερνήσεως στρατηγός Ντόνοβαν, κακώς προδιατεθειμένος εκ τοΰ γενομένου εν Αμε¬ρική θορύβου καί φύσει ευερέθιστος, όταν εφθασεν εις ΘεσσαλόΛίίκην απεδείχθη απρόσιτος προς συνερ-γασίαν. Καταλαμβανόμενος ύπό παράφορου οργής διά πασαν διατύπωσιν γνώμης αντιθέτου προς τήν ΐδικήν του, έπετίμα δι' απρεπών εκφράσεων τά εν¬τεταλμένα προς διαλεύκανσιν τοϋ εγκλήματος αστυ¬νομικά όργανα, ιδιαιτέρως δέ τον Μουσχουντήν, εναντίον μάλιστα τοϋ οποίου επεχείρησε καί νά χει-
(940)ροδικήση «διότι έπέμεινεν ήλιθίως να περιορίζη την ερευναν προς τους κομμουνιστάς, εν φ θά έπρεπε άπ' αρχής να τήν εΐχε στρέψει και προς άλλας κατευ¬θύνσεις». Ό Μουσχουντής, ήρεμος και σώφρων από χαράκτηρος, έχων δέ και πλήρη συναίσθησιν της δύσκολου θέσεως εις τήν οποίαν θά ερριπτε τήν Έλληνικήν Κυβέρνησιν, αν εφθανεν εις ρήξιν μετά του εκπροσώπου της Αμερικανικής Κυβερ¬νήσεως, κατέπιε το ποτήριον των ύβρεων και απει¬λών, περιοριζόμενος εις αξιοπρεπούς αύστηρότη-τος ϋφος, άλλα μετ' ευπρεπείας λόγων νά παρέχη τήν διαβεβαίωσιν δτι «θά πράξη πάν τό ανθρωπί¬νως δυνατόν, στρεφόμενος προς όλας τάς κατευ¬θύνσεις και είναι βέβαιος ότι μέ τήν βοήθειαν τοΰ Θεοΰ θά φθάση ταχέως εις αποτέλεσμα». Φλογε¬ρός πατριώτης Έλλην και κατεχόμενος ύπό βαθύ¬τατου αισθήματος θεοσέβειας, μετέβαινε κατά τάς δραματικάς έκείνας ημέρας πολύ πρωί, πριν αρχίσει τήν έργασίαν του εις τήν Έκκλησίαν, προσηύχετο μετά δακρύων εις τον Θεόν νά τον βοηθήση νά φέ-ρη εις πέρας τό έργον αυτό έπ' άγαθω τής Ελλάδος και διά τήν τιμήν τοΰ Σώματος τής Χωροφυλακής. Δέν θά έπεκταθώμεν εις τα περαιτέρω καθέκαστα τής ύπό τής Χωροφυλακής Θεσσαλονίκης διαλευ-κάνσεως τοΰ ύπό των κομμουνιστών διαπραχθέν¬τος στυγερού εγκλήματος, διότι πάντα ταΰτα ανευ¬ρίσκονται έν λεπτομέρεια εις τήν εν συνεχεία δη¬μοσιευομένη ν εκθεσιν τής Διευθύνσεως Αστυνο¬μίας Θεσσαλονίκης. Περιοριζόμεθα ε'ίς τίνα κύρια σημεία προς όλοκλήρωσιν τής εκθέσεως τοϋ θέμα¬τος, έν τω πλαισίω τοϋ σκοπού τοΰ ανά χείρας βιβλίου.
Ό Μουσχουντής, πλαισιούμενος ύπό ίκανωτά-των αξιωματικών και οπλιτών τής Χωροφυλακής, έρρίφθη ψυχή τε και σώματι εις τήν προσπάθειαν τής έξιχνιάσεως τοΰ εγκλήματος, στρεφόμενος πρά¬γματι προς πασαν κατεύθυνσιν. Άλλ' όσον παρήρ-χοντο ήμέραι και ώραι αγόνου προσπάθειας, άλλ' έντεταμένης έρεύνης, έπείθετο περισσότερον δτι τό έγκλημα είχε διαπραχθή ύπό των κομμουνιστών, εκ των οποίων, τους διαμένοντας γνωστούς έν Θεσσα¬λονίκη είχε θέσει ύπό αύστηράν παρακολούθησιν. Ή προσοχή του εστράφη ιδιαιτέρως προς τόν δημο-σιογράφον Γρ. Στακτόπουλον, γνωστόν διά τά κομ¬μουνιστικά του φρονήματα, δστις, άριστος γνώστης τής αγγλικής, ώς έξηκριβώθη έπιτηδείως, εΐχεν έλθει κατά τήν τελευταίαν ήμέραν, πρό τής εξαφανίσεως του, εις έπαφήν μετά τοΰ Αμερικανού δημοσιογρά¬φου Πόλκ. Ό Μουσχουντής μεταβάς επανειλημμέ¬νως επί τοΰτο εις Αθήνας και έν συνεργασία μετά τών αστυνομικών Υπηρεσιών συνέλεξε πολλά στοι¬χεία, έν σχέσει προς τάς εκεί έπαφάς τοϋ Πόλκ και τάς κινήσεις τοϋ Στακτοπούλου. Μετά τήν άναγ-γελίαν τής δολοφονίας, ή διαγωγή τοϋ ύπό παρακο¬λούθησιν Στακτοπούλου, άποφεύγοντος πασαν συνα-ναστροφήν, έφαίνετο ύποπτος.

Εκείνο πού έβάρυνε περισσότερον εις τήν ύπό-θεσιν ήτο νά διαπιστωθή άν πρόσωπον τοΰ περι¬βάλλοντος του εΐχε γράψει τήν διεύθυνσιν τοϋ φα¬κέλου. Τήν 14ην Αυγούστου 1948 ό Στακτόπουλος συνελήφθη, αξιωματικός δέ τής Ασφαλείας μετα¬βάς εις τήν οίκίαν του προς ένέργειαν έρεύνης, επέτυχε λίαν έπιτηδείως νά λάβη δείγμα γραφής τής μητρός του, ύπό τύπον αποδείξεως καταγραφέντων ειδών του. Τό δείγμα τοϋτο έπιδειχθέν εϊς έρασιτέ-χνην γραφολόγον τής Θεσσαλονίκης, έθεωρήθη ώς παρουσιάζον ομοιότητας.

Τήν επομένην, ότε ή μή-τηρ τοϋ Στακτοπούλου μετέβη προς έπίσκεψιν τοΰ υίοΰ της κατωρθώθη νά ληφθή ύπό τύπον αποδεί¬ξεως επιστροφής τών κατασχεθέντων ειδών, νέον δείγμα γραφής. Αμφότερα καϊ άλλα ληφθέντα έν συνεχεία εστάλησαν εις Αθήνας, όμοΰ μετά φωτοτυ¬πίας τής διευθύνσεως τοΰ φακέλου, εις επισήμους δικαστικώς ανεγνωρισμένους γραφολόγους, οι ό¬ποιοι άπεφάνθησαν άνενδοιάστως δτι τήν διεύθυνσιν τοϋ φακέλου εΐχε γράψει, η μήτηρ Στακτοπούλου.

Ή επι τής άποδειξεως παραλαβης των
<<κατεσχημένων» γραφή και υπογραφή της
Στακτοπούλου, έξ αφορμής της όποιας άπεκαλυφθη
τό σκοτεινον Εγκλημα της δολοφονιας τοϋ Γ. Πόλκ.
εδώ φαινεται μαζι με την σφραγιδα της γραφολογικης εξετασεως


Έπί τέλους, ώς εκ Θείας Προνοίας, ή Χωρο¬φυλακή Θεσσαλονίκης είχεν εις χείρας της αδια¬φιλονίκητα πειστήρια ένοχης, προς διαλεύκανσιν τοϋ διαπραχθέντος εγκλήματος. Συλληφθεΐσα ή μή¬τηρ Στακτοπούλου, δέν ήργησε νά όμολογήση ότι αυτή κατ' έντολήν τοΰ υίοϋ της, είχε γράψει τήν διεύθυνσιν τοϋ φακέλου, εντός τοϋ οποίου εΐχε τεθή ή ταυτότης τοΰ Πόλκ. Παρά τάς πρώτας αντιδρά¬σεις, πρό τών ανεπίδεκτου πλέον αμφισβητήσεως πειστηρίων, ό Στακτόπουλος ήναγκάσθη νά άπο-δεχθή τήν ένοχήν του και βαθμηδόν προέβη εις πλήρως άποκαλυπτικάς τοϋ εγκλήματος ομολογίας. "Αλλως τε, ώς απεδείχθη έκ τής ανακρίσεως και τής έπ' ακροατήρίω δίκης, είχε μεν χρησιμεύσει ώς σύνδεσμος επαφής και παραστή εις τήν δόλο-φονίαν, αλλά δέν εΐχεν ενεργώς μετάσχει ταύτης.
Έκ τών και κατά τήν άνάκρισιν, αλλά και κατά τήν δίκην γενομένων αποκαλυπτικών ομολογιών τοΰ Στακτοπούλου, αϊτινες έπεβεβαιώθησαν και έκ τοϋ συνόλου τών στοιχείων τοϋ δικαστικού πορί¬σματος, προέκυψεν δτι ή δολοφονία τοΰ Αμερικά¬νου δημοσιογράφου Πόλκ, ένεπνεύσθη και έσχε-διάσθη ύπό τής συμμοριτικής ηγεσίας, τής λεγομέ¬νης «κυβερνήσεως τών βουνών». Ό «υπουργός Εσω¬τερικών» τής δήθεν «κυβερνήσεως» αυτής Ίωαννί-δης, λαβών γνώσιν τής επιθυμίας τοΰ Πόλκ, όπως μεταβή εις τά ορεινά κρησφύγετα της καί λάβη συνέντευξιν παρά τοΰ Μάρκου, παρέσχε τήν άδειαν, είδοποιήσας περί τούτου διά πρακτόρων του τόν Πόλκ, αλλά συγχρόνως ανέλαβε τήν, μετά τήν έκκί-νησιν μεταβάσεως, όργάνωσιν τής δολοφονίας του, ή οποία θά άπεδίδετο εις τό «φασιστικόν καθεστώς», ϊνα εξεγερθη ή παγκόσμιος κοινή γνώμη κατά τής Ελλάδος καϊ ιδιαιτέρως διά νά έξοργισθοϋν οι ένι-σχύοντες τήν Ελλάδα Αμερικανοί. Ό Ίωαννίδης ανέθεσε τήν έκτέλεσιν τοϋ σατανικού σχεδίου εις( 941)τον Εύάγγελον Βασβαναν και τον Αδάμ Μουζενίδην,


Άριστερα : Ό εκτελεστής Άδάμ Μουζενιδης, μέλος της ΚΕ. του Κ.Κ. Δεξιά : Ό συνεργός Ευάγγελος Βασβανας.

από τα πλέον άφωσιωμένα, δραστήρια καϊ δεδοκιμασμένης ικανότητος ηγετικά στελέχη τοϋ κομμουνιστικοΰ κόμματος, ό τελευταίος μάλιστα ήτο της Κεντρικής Επιτροπής.Αμφότεροι περιεπλανώντο από τό Μποϋλκες εις τα ορεινά κρησφύγετα της ψευδοκυβερνήσεως και εκείθεν ανά την Μακεδονίαν και Θράκην προς καθοδήγησιν των συμμο(943)ριών ή όργάνωσιν σαμποτάζ, συχνάκις μεταβαίνον¬τες εις Θεσσαλονίκην ή ακόμη και τάς Αθήνας υπό πλαστά ονόματα.
Κατά τάς ομολογίας του Στακτοπούλου,

Γρ. Στακτόπουλος

αυτοί οι δύο, άγνωστον διά ποίων μεθόδων και μέσω ποίων προσώπων, έπέτυχον εν Θεσσαλονίκη ή και έν Αθήναις έπαφάς μετά του Πόλκ, μετά του οποίου συνε-φώνησαν ότι ώρισμένην ήμέραν καί ώραν θά παρε-λαμβάνετο υπό προσώπου της εμπιστοσύνης των, θά ώδηγεΐτο είς ερημόν τίνα άκτήν, ϊνα εκείθεν τραποϋν προς τά όρη-κρησφύγετα τών άρχισυμ-μοριτών. Λόγφ της δημοσιογραφικής του ιδιότητος και τής γνώσεως τής αγγλικής, άπηυθύνθησαν, ό¬πως τον συνοδεύση, είς τόν Στακτόπουλον, όστις ώς μέλος τοϋ κομμουνιστικού κόμματος ήτο υπο¬χρεωμένος νά ύπακούση, αλλά πάντως—ώς ίσχυ-ρίζετο καί καθ' όλας τάς ενδείξεις είναι ακριβές—έ-φαντάζετο ότι διευκολύνει τήν έπιτυχίαν ενός συν¬ταρακτικού ρεπορτάζ, άλλ' ουδέν έγνώριζε περί τής έσχεδιασμένης δολοφονίας. Κατόπιν μυστικής συναντήσεως μετά τοϋ Βασβανα και τοϋ Μουζε-νίδη, ώς καί μιας μυστηριώδους συνεννοήσεως έν Αθήναις, ό Στακτόπουλος ανέλαβε νά όδηγήση τόν Πόλκ είς λέμβον, άναμένουσαν είς πλησίον τής πό¬λεως παραλίαν, ϊνα εκείθεν, μετά τοϋ Βασβανά καί Μουζενίδη, πλεύσουν προς άγνωστον κατεύθυνσιν.
Πράγματι, τήν νύκτα τής 8ης Μαΐου ό Στακτόπου¬λος ώδήγησε τόν Πόλκ είς τήν λέμβον δπου άνέμενεν ό Μουζενίδης, είς μικράν δε εκείθεν άπόστασιν έπεβιβάσθη καί ό Βασβανας καί εν άλλο πρόσωπον παραμείναν άγνωστον. "Οταν ή λέμβος ευρέθη είς τά ανοικτά τοϋ κόλπου, έζητήθη υπό τοϋ Μουζενίδη, μέσω του Στακτοπούλου, από τόν Πόλκ νά τοϋ δεθοΰν οι οφθαλμοί καί νά δεσμευθούν πόδες καί χείρες του, όπερ καί εδέχθη. Όλίγον χρόνον έπειτα, ό Μουζενίδης έπυροβόλησεν εξ επαφής κατά τής κεφαλής τοΰ Πόλκ, αληθώς έπαισχύντως δολο¬φόνων αυτόν, δεδομένου ότι μέ κεκαλυμμένους τους οφθαλμούς καί δεδεμένους πόδας καί χείρας, δέν είχε τήν δυνατότητα νά άμυνθή.
Έν ω ό Στακτόπουλος κατελήφθη υπό τρόμου, μή αναμένων τοιαύτην έξέλιξιν, ό Μουζενίδης ψυχραί-μως ήρεύνησε τά θυλάκια τοϋ χαμαΐ τής λέμβου άσπαίροντος σώματος τοϋ Αμερικάνου δημοσιογράφου και άφ' ού έκράτησεν ό ίδιος διαφόρους σημειώσεις καί έπιστολάς, παρέδωσεν εις τόν Στα¬κτόπουλον τήν ταυτότητα του, ώς πολεμικού άντα-ποκριτοϋ, διά νά τήν ταχυδρόμηση εις τό Γ' Άστυ-νομικόν Τμήμα. Ποίος ό λόγος νά διάπραξη μίαν τόσον άπερίσκεπτον πραξιν είς τόσον πεπειραμέ¬νος καί έχων ήδη άριστοτεχνικώς διαπράξει τόσα άλλα εγκλήματα κομμουνιστής, δέν δύναται καλώς νά έννοηθή. Πιθανώς έφαντάζετο ότι οΰτω θά έδη-μιούργει σύγχυσιν είς τάς ένεργείαςτής Αστυνομίας προς άνακάλυψιν τοϋ εγκλήματος, ίσως καί ότι θά παρείχετο είς τόν κόσμον ή έντύπωσις δτι τό έγκλη¬μα διεπράχθη υπό προσώπων συνδεομένων μετά της Αστυνομίας Πάντως ή πραξις αυτή έχαρακτηρίσθη βραδύτερον ώς έργον Θείας Δίκης, διότι αυτή καί μόνη, διά τής γραφείσης επί του φακέλου υπό τής μητρός τοϋ Στακτοπούλου διευθύνσεως, έδωσε τό νήμα τής άποκαλύψεως τοϋ εγκλήματος καί τών δραστών, προς μεγίστην Έθνικήν ώφέλειαν.
Μετά τήν διάπραξιν τής φολοφονίας, ό Στακτό¬πουλος διετάχθη νά άποβιβασθή είς πλησίον άκτήν, έν φ οί λοιποί, άνοιχθέντες και πάλιν είς τό πέλα¬γος, έρριψαν ήμιθανή ακόμη τόν δυστυχή Άμερι-κανόν δημοσιογράφον είς τήν θάλασσαν. "Εως ότου γίνη γνωστή ή έξαφάνισις καί δολοφονία τοϋ Πόλκ, διέρρευσαν άρκεταί ήμέραι, τοϋτο δε έδωσε τόν και¬ρόν είς τόν Μουζενίδην, τόν Βασβαναν καί τόν ά¬γνωστον τρίτον νά διαφύγουν, τραπέντες προς τά βουνά καί εκείθεν προς τό παραπέτασμα. Ή δια¬φυγή των έπέτρεψεν εις τήν κομμουνιστικήν ήγε-σίαν διά δηλώσεων καί ραδιοφωνικών εκπομπών νά αμφισβήτηση τήν άλήθειαν τών ομολογιών του συλληφθέντος Στακτοπούλου και νά ίσχυρισθή ότι πάντα ταϋτα ήσαν ασύστολα ψεύδη ενός «προδότου του κομμουνισμού, χαφιέ τής Χωροφυλακής», διότι ό Μουζενίδης καί ό Βασβανας εύρίσκοντο από μα-κροϋ εκτός τής Ελλάδος. Οί αριστεροί πράκτορες τής διεθνοϋς ανθελληνικής προπαγάνδας έπροθυ-μοποιήθησαν καί πάλιν νά αμφισβητήσουν τήν άκρί-βειαν τής άποκαλύψεως του εγκλήματος και τών δραστών του, μή διστάζοντες καί τήν φοράν αυτήν νά σπείρουν έντέχνως υποψίας περί ενός «κατασκευ¬άσματος τής Ελληνικής Χωροφυλακής όπως απαλ¬λαγή αϋτη τών ευθυνών της».
Άλλ' ή αδάμαστος δραστηριότης του Μουσχουν-τή καί των άλλων αστυνομικών οργάνων, ϊσως καί ή εύνοια τής θεάς Τύχης, έδωσαν τό ποθούμενον αποτέλεσμα τής πλήρους διαλευκάνσεως τοΰ εγκλή¬ματος διά νέων αποδεικτικών στοιχείων. Ή Ασφά¬λεια Θεσσαλονίκης, έν συνεργασία μετά τής Αστυ¬νομίας Πειραιώς, επέτυχε νά άνακαλυφθή ή σύζυγος τοϋ Αδάμ Μουζενίδη, Ευδοξία, είς οίκίαν παρά τό Μοσχατον, όπου έκρύπτετο υπό τό πατρικόν της όνομα Μολυβδα.
Συλληφθεΐσα ή Ευδοξία Μουζε¬νίδη -Μολυβδα τελικώς, όχι μόνον ώμολόγησεν ότι ό σύζυγος της εύρίσκετο καθ' όλον αυτό τό διάστημα άλλοτε είς Θεσσαλονίκην και άλλοτε είς Αθήνας ή Πειραιά, πάντοτε υπό πλαστόν όνομα, αλλά τελικώς απεκάλυψε τάς οικίας είς τάς οποίας διαδοχικώς διέμενεν, ώς καί τά πρόσωπα τά όποια συνήντα καί μέ τά όποια συνειργάζετο. Διά τήν ύπόθεσιν Πόλκ, δηλαδή ώς προς τήν προσέλκυσιν τοϋ Άμε-ρικανοΰ δημοσιογράφου, όπως συνοδευθή είς τά βουνά προς συνάντησιν μετά τοϋ Μάρκου, είχε με¬τάσχει των συνεννοήσεων μετά διαφόρων προσώπων καί ή αδελφή της "Αννα Μολυβδα, μεταβαίνουσα συχνά καί εις Θεσσαλονίκην. Άπό άνακαλύψεως είς άνακάλυψιν, ή Χωροφυλακή Θεσσαλονίκης, έθεσε χείρα εις δεκάδας προσώπων, τά πλείστα των οποίων ώμολόγησαν παν ό,τι έγνώριζον καί έχρησίμευσαν ώς μάρτυρες κατηγορίας κατά τήν δίκην.
Οΰτως, όταν την 12ην Απριλίου 1949 ή πολύκροτος υπόθεσις εφθασεν ενώπιον τοΰ Δικαστηρίου Θεσσαλονίκης, είχε διαλευκανθή πλήρως. Τα αποδεικτικά στοιχεία ήσαν πλήρη και σαφή, ώστε ου¬δείς ήτο δυνατόν να αμφισβήτηση την αλήθειαν τοϋ παραπεμπτικού βουλεύματος της αστυνομικής και της δικαστικής Αρχής. Ή απολογία τοΰ Στακτοπού-λου και αί μαρτυρικαί' καταθέσεις ήσαν συντριπτικαί. Ουδείς ήτο δυνατόν πλέον να άμφιβάλη ότι τό στυγερόν έγκλημα τής δολοφονίας τοϋ Αμερικάνου δημοσιογράφου Πόλκ ήτο αποκλειστικώς έργον τής ηγεσίας του κομμουνιστικού κόμματος, μέ δράστας ηγετικά στελέχη του.
Ό δημιουργηθείς έντέχνως ύπό τής κομμουνιστι¬κής προπαγάνδας πάταγος εις βάρος τής Ελλάδος έκόπασεν αυτομάτως. Έκ τών σπευσάντων εις τήν Ελλάδα ξένων, ιδίως Αμερικανών, δημοσιογράφων «προς έξιχνίασιν τοΰ ελληνικού εγκλήματος δι' ίδι¬ων ερευνών», οί μεν αριστεροί έμεμψιμοίρουν όμιλοΰντες σιγανή τη φωνή και περί άλλων «ανεξιχνία¬στων αιτίων», άλλα και οί άλλοι ανεγνώρισαν είλι-κρινως ότι ή Ελλάς ήτο όλως ξένη προς τήν δολο-φονίαν, ή οποία ήτο καταχθόνιον έργον τοΰ κομμου¬νισμού. Ό απεσταλμένος τής Αμερικανικής Κυβερνήσεως στρατηγός Ντόνοβαν ευθέως και έντίμως ανεγνώρισε τήν λαμπράν έπιτυχίαν τής Χωροφυλακής Θεσσαλονίκης, τήν οποίαν και συνεχάρη άφ' ου εξέφρασε τήν λύπην του δια τάς, κατά τήν διάρκειαν τών ανακρίσεων, παρεξηγήσεις. Ή Αγγλική Όργανωτική τής Χωροφυλακής Αποστολή εξέφρασε τόν ένθουσιασμόν της και απέστειλε λεπτο¬μερή εκθεσιν τής υποθέσεως είς "Αγγλίαν, διά νά χρησιμεύση προς διδασκαλίαν είς τους μαθητευομένους τών αστυνομικών Σχολών τής Ίντέλιτζενς Σέρβις. Επρόκειτο πράγματι περί ενός λαμπρού άθλου τοϋ Σώματος τής Χωροφυλακής, αλλά και τήν τιμήν τοΰ Ελληνικού Κράτους περιεφρούρησε διεθνώς, έξυπηρετήσας συγχρόνως τά μέγιστα και τά Εθνικά συμφέροντα τής Ελλάδος.

Το κειμενο εχει και πολλες φωτογραφιες ντοκουμεντα αλλα δεν μπορω να τα βαλω.Στο κειμενο θα βρεις τις λεζαντες των φωτογραφιων