Ο Στάλιν έκανε τουμπεκί ψιλοκομμένο για τα Δεκεμβριανά (κοινώς τους πούλησε)

Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Ουίνστον Τσόρτσιλ γράφει για τον «Δεκέμβρη» και τη στάση των Σοβιετικών:
«Ο Στάλιν τήρησε αυστηρώς και πιστώς τη συμφωνία μας του Οκτωβρίου. Και κατά τη διάρκεια της, επί μακράς εβδομάδας, μάχης εναντίον των κομμουνιστών εις τας οδούς των Αθηνών, ούτε μία λέξις μομφής εσημειώθη εις την "Πράβδαν" ή την "Ιζβέστια"».

Την εικόνα αυτή έχει και ο κ. Νεφελούδης, διευθυντής τότε του δημοσιογραφικού οργάνου του ΕΑΜ «Ελεύθερη Ελλάδα». «Αυτή είναι η αλήθεια. Οι Σοβιετικοί σιώπησαν τελείως. Ούτε μία γραμμή ούτε μία λέξη στο Τας ή στις σοβιετικές εφημερίδες ή στις πρεσβείες της Σοβιετικής Ενωσης».

http://www.tovima.gr/default.asp?pid=46&ct=78&artid=80040&dt=15/03/1998#ixzz0pZyMQVCR

Ολόκληρο το άρθρο από το ΒΗΜΑ (15/3/1998) :

«Ο Στάλιν και η Σοβιετική Ενωση ούτε μας απέτρεψαν ούτε και μας ενθάρρυναν να προχωρήσουμε στη σύγκρουση με τους Αγγλους» λένε σήμερα τρία ιστορικά στελέχη του ελληνικού κομμουνιστικού κινήματος αξιολογώντας, με βάση τα νέα αποκαλυπτικά στοιχεία του προσωπικού ημερολογίου του Γκιόργκι Δημητρόφ, τη στάση των Σοβιετικών κατά το κρίσιμο χρονικό διάστημα πριν από τα Δεκεμβριανά. (Το ημερολόγιο εκδόθηκε πρόσφατα στη Σόφια και μέρος του δημοσίευσε κατ' αποκλειστικότητα «Το Βήμα» την περασμένη Κυριακή).

Ο Πάνος Δημητρίου, ο Βασίλης Νεφελούδης και ο Γρηγόρης Φαράκος, που έζησαν τα τραγικά γεγονότα εκείνης της περιόδου, μιλώντας σε έρευνα του «Βήματος» δεν αφήνουν ασχολίαστη και την περιβόητη φράση του Στάλιν: «Οι Ελληνες έκαναν βλακεία». «Ο Στάλιν, είναι φανερό, δεν ήθελε να χρεωθεί την ήττα του ελληνικού κινήματος» λέει ο κ. Γρηγόρης Φαράκος και προσθέτει: «Την ώρα που ο Στάλιν έλεγε αυτό στον Δημητρόφ λειτουργούσε ως ηγέτης του παγκόσμιου κομμουνιστικού κινήματος και αυτό που τον ενδιέφερε κυρίως προσωπικά ήταν να ξεκαθαρίσει ότι ο ίδιος δεν είχε δώσει καμία εντολή για τη σύγκρουση με τους Αγγλους». Ο κ. Βασίλης Νεφελούδης από τη δική του πλευρά επισημαίνει ότι «η κρίση του Στάλιν γίνεται εκ των υστέρων, όταν η πλάστιγγα έχει γείρει σε βάρος της Αριστεράς στην Ελλάδα. Αν η Αριστερά έβγαινε νικητής από τη σύγκρουση, ο Στάλιν θα την εξυμνούσε», ενώ ο κ. Πάνος Δημητρίου θεωρεί την περίφημη φράση του Στάλιν απόρροια της προηγούμενης γενικότερης στάσης των Σοβιετικών στο ελληνικό πρόβλημα.

* Η μάχη της Αθήνας

Η θέση του Στάλιν, όπως προκύπτει από το ημερολόγιο του Δημητρόφ, διατυπώνεται στις 10 Ιανουαρίου 1945 όταν η «μάχη της Αθήνας» έχει πλέον κριθεί. Αλλά και αυτή τη θέση του σοβιετικού ηγέτη οι έλληνες κομμουνιστές δεν είχαν τη δυνατότητα να πληροφορηθούν παρά μόνο μετά την κατάρρευση των καθεστώτων της Ανατολικής Ευρώπης. Για παράδειγμα, το περιεχόμενο της συνομιλίας Στάλιν - Δημητρόφ, που έρχεται σε γνώση ενός περιορισμένου κύκλου ερευνητών με το άνοιγμα των κεντρικών κομματικών αρχείων του ΚΚ Βουλγαρίας στη Σόφια ­ μετά το 1991 ­ και επιβεβαιώνεται πλήρως από το προσωπικό ημερολόγιο του Δημητρόφ, έρχεται να συμπληρώσει τα κενά του πολιτικού - διπλωματικού παζλ για τον ρόλο και τη στάση του Στάλιν και της Σοβιετικής Ενωσης απέναντι στο εαμικό κίνημα και στην ελληνική Αριστερά.

Ο κ. Γρηγόρης Φαράκος (πρώην γενικός γραμματέας του ΚΚΕ) θεωρεί τη στάση του Στάλιν και των Σοβιετικών «διφορούμενη από την αρχή ως το τέλος». Από τη μια μεριά ο Στάλιν, λέει ο κ. Φαράκος, δεν ήταν διατεθειμένος, στην προοπτική τού να διεκδικήσει έναν πιο αποφασιστικό ρόλο στα ελληνικά πράγματα, να διακινδυνεύσει τα γενικότερα συμφέροντα της Σοβιετικής Ενωσης στον ήδη διαμορφωμένο χώρο επιρροής της ( Πολωνία κλπ.) και από την άλλη μεριά θεωρούσε ότι η ανάπτυξη του κινήματος εναντίον των Αγγλων στην Ελλάδα από το ΚΚΕ και τις άλλες δυνάμεις της Αριστεράς αποτελούσε θετικό στοιχείο για τις ευρύτερες επιδιώξεις στο πλαίσιο της αντιπαράθεσής του με τις δυτικές δυνάμεις. «Η Ελλάδα δεν ήταν μεταξύ των πρώτων προτεραιοτήτων της σοβιετικής πολιτικής. Ο Στάλιν παραμένει συνεπής στην αναγνώριση της πρωτοκαθεδρίας των Αγγλων στα ελληνικά πράγματα, γεγονός που σημαίνει ότι δεν επιφυλάσσει κανέναν άλλο ρόλο στο εαμικό κίνημα παρά μόνον εκείνον του μοχλού πίεσης» δηλώνει ο κ. Φαράκος.

Η πολιτική αυτή του Στάλιν, σύμφωνα με τον κ. Φαράκο, καθορίζει τη στάση των Σοβιετικών και στα Δεκεμβριανά και στη συνέχεια στον εμφύλιο πόλεμο. Ο πρώην γενικός γραμματέας του ΚΚΕ υποστηρίζει ότι υπήρξε, τουλάχιστον από τον Σεπτέμβριο του 1944, πληθώρα μηνυμάτων από την πλευρά της Μόσχας αλλά και των βουλγάρων κομμουνιστών που «έδειχναν», με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, τις διαθέσεις των Σοβιετικών. «Ενας στενός πυρήνας της κομματικής ηγεσίας ήδη από τα τέλη Σεπτεμβρίου 1944 γνώριζε τα αποτελέσματα της επαφής που είχαν στελέχη του κόμματος από την περιοχή της Ανατολικής Μακεδονίας - Θράκης με τους επικεφαλής του σοβιετικού στρατού που ήταν στη Βουλγαρία. Οι επικεφαλής των σοβιετικών στρατιωτικών δυνάμεων, αφού ζήτησαν και έλαβαν τη γνώμη της Μόσχας, δήλωσαν αδυναμία να ανταποκριθούν στο αίτημα των οργανώσεων του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ της περιοχής για στρατιωτική και υλική βοήθεια στα στρατιωτικά τους τμήματα». Μια έμμεση επιβεβαίωση δηλαδή ότι ο Κόκκινος Στρατός δεν πρόκειται να πατήσει το πόδι του στην Ελλάδα.

Επιπλέον, τους δύο κρίσιμους μήνες ως τον Δεκέμβρη, όπως παρατηρεί ο κ. Φαράκος, η σοβιετική και η βουλγαρική ηγεσία δεν προχωρούν ούτε ένα βήμα παραπέρα από την έκφραση συμπάθειας προς το εαμικό κίνημα, ενώ συνεχίζουν σθεναρά να αρνούνται κάθε σκέψη για δυναμική υποστήριξη. Μάλιστα, ο κ. Φαράκος αναφέρει χαρακτηριστικά ότι ο γενικός γραμματέας του ΚΚ Βουλγαρίας Τράιτσο Κοστόφ στο τέλος Οκτωβρίου του 1944 απορρίπτει κατηγορηματικά κάθε περίπτωση παροχής όπλων στο εαμικό κίνημα με το επιχείρημα ότι «με τη σημερινή διεθνή και βαλκανική κατάσταση αυτό θα σήμαινε μόνο σύγκρουση με τους Αγγλους και επιδείνωση της έτσι κι αλλιώς δύσκολης κατάστασης της Βουλγαρίας».

Ο κ. Δημητρίου από τη δική του πλευρά θεωρεί ότι οι Σοβιετικοί είχαν δείξει τις προθέσεις τους ήδη από τις αρχές Δεκεμβρίου του 1944 και έγιναν πολύ πιο συγκεκριμένοι στις θέσεις τους όταν το ΚΚΕ, μέσω του Πέτρου Ρούσσου, ζήτησε «ενεργητική μεσολάβηση» και στήριξη του εαμικού αγώνα εναντίον των Αγγλων. Ο Πέτρος Ρούσσος, μέλος της ηγεσίας του ΚΚΕ, πηγαίνει στη Σόφια και μέσω του ΚΚ Βουλγαρίας στέλνει τηλεγράφημα στον Δημητρόφ ­ που βρίσκεται στη Μόσχα και είναι επικεφαλής του πανίσχυρου Τμήματος Διεθνών Σχέσεων του ΚΚ Σοβιετικής Ενωσης ­ με το οποίο ζητεί, μεταξύ άλλων, «ηθική υποστήριξη, τρόφιμα και όπλα». Ο Δημητρόφ την ίδια ημέρα δίνει το περιεχόμενο του τηλεγραφήματος του Ρούσσου στον υπουργό Εξωτερικών της Σοβιετικής Ενωσης Μολότοφ και μετά από δύο ημέρες ο Δημητρόφ ζητεί από τους συντρόφους του στη Σόφια να εξηγήσουν στον Ρούσσο ότι «στην τωρινή κατάσταση οι έλληνες φίλοι δεν μπορούν να υπολογίζουν σε ενεργητική μεσολάβηση και βοήθεια από εδώ».

Οι θέσεις του Δημητρόφ, που απηχούν και τις απόψεις της σοβιετικής διπλωματικής και κομματικής ηγεσίας, φθάνουν μέσω Σόφιας στην Ελλάδα. Ο κ. Δημητρίου επισημαίνει ότι οι σοβιετικές θέσεις έγιναν γνωστές στο ΚΚΕ μέσω ενός τηλεγραφήματος από τη Σόφια που έλαβε στη Θεσσαλονίκη ο Λεωνίδας Στρίγκος και ανέφερε τα εξής: «Ο Παππούς (σ.σ.: ο Γκιόργκι Δημητρόφ) νομίζει ότι με τη σημερινή διεθνή κατάσταση η ένοπλη ενίσχυση προς τους έλληνες συντρόφους απέξω γενικά αδύνατη. Βοήθεια από μέρους της Βουλγαρίας ή Γουγκοσλαβίας, η οποία να τους δέσμευε με το μέρος του ΕΛΑΣ εναντίον ένοπλων αγγλικών δυνάμεων, σήμερα λίγο θα βοηθήσει τους έλληνες συντρόφους, ενώ πάρα πολύ θα μπορούσε να βλάψει τη Γιουγκοσλαβία και τη Βουλγαρία. Ολα αυτά πρέπει να τα υπολογίζουν οι φίλοι μας Ελληνες. (...) Δεν πρέπει (να) τραβήξουν (το) σχοινί. Αλλά (να) δείξουν εξαιρετική ευλυγισία και ικανότητα χειρισμών για να διατηρήσουν όσο το δυνατόν (τις) δυνάμεις τους και να περιμένουν ευνοϊκότερη στιγμή για (την) πραγματοποίηση (του) δημοκρατικού τους προγράμματος». Ο κ. Δημητρίου πιστεύει ότι το τηλεγράφημα αυτό ήταν καθοριστικό για τη συνέχεια των εξελίξεων. «Με αυτό ο Δημητρόφ έδινε τη θέση του Στάλιν για το θέμα. Εκεί αναφέρεται το ημερολόγιο του Δημητρόφ, όταν στην τηλεφωνική συνομιλία του με τον Στάλιν εκείνος του λέει ότι συμβούλευσα τους Ελληνες να μην αρχίσουν αυτόν τον αγώνα».

Παραμένει το ερώτημα, όμως, αν ενωρίτερα η ηγεσία του ελληνικού κομμουνιστικού κινήματος είχε στη διάθεσή της πληροφορίες τέτοιες που θα την έπειθαν ότι η Σοβιετική Ενωση δεν θα υποστήριζε δυναμικά τον αγώνα της. Ο κ. Βασίλης Νεφελούδης έζησε την ταραγμένη εκείνη φάση, την πορεία προς τον Δεκέμβρη και τα γεγονότα του Δεκέμβρη, έχοντας αναλάβει από την Κεντρική Επιτροπή του ΕΑΜ τη διεύθυνση του δημοσιογραφικού της οργάνου «Ελεύθερη Ελλάδα». «Εχω την εντύπωση ότι σαφείς πληροφορίες για το ότι η Σοβιετική Ενωση δεν θα υποστήριζε τον αγώνα του Δεκέμβρη στην Ελλάδα δεν υπήρχαν. Βεβαίως ούτε καν νύξη και για υποστήριξη».

* Η Μόσχα και οι Αγγλοι

Ο κ. Νεφελούδης λέει ότι «δεν υπήρχε καμιά διάθεση από τους Σοβιετικούς να έρθουν σε αντίθεση με τους Αγγλους και πολύ περισσότερο σε ρήξη μαζί τους. Και αυτό γιατί οι Σοβιετικοί ενδιαφέρονταν να διατηρηθεί η συνοχή της συμμαχίας, κάτι που έβαζαν πολύ πιο πάνω από οποιαδήποτε συμπάθειά τους στο εαμικό κίνημα». Ο ίδιος, με την εμπειρία της Μέσης Ανατολής, πιστεύει ότι το εαμικό κίνημα δεν το αμφισβήτησαν αλλά και δεν το υπεράσπισαν οι Σοβιετικοί. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Ουίνστον Τσόρτσιλ γράφει για τον «Δεκέμβρη» και τη στάση των Σοβιετικών: «Ο Στάλιν τήρησε αυστηρώς και πιστώς τη συμφωνία μας του Οκτωβρίου. Και κατά τη διάρκεια της, επί μακράς εβδομάδας, μάχης εναντίον των κομμουνιστών εις τας οδούς των Αθηνών, ούτε μία λέξις μομφής εσημειώθη εις την "Πράβδαν" ή την "Ιζβέστια"». Την εικόνα αυτή έχει και ο κ. Νεφελούδης, διευθυντής τότε του δημοσιογραφικού οργάνου του ΕΑΜ «Ελεύθερη Ελλάδα». «Αυτή είναι η αλήθεια. Οι Σοβιετικοί σιώπησαν τελείως. Ούτε μία γραμμή ούτε μία λέξη στο Τας ή στις σοβιετικές εφημερίδες ή στις πρεσβείες της Σοβιετικής Ενωσης». Τι ήταν αυτό που έκανε την ηγεσία του ελληνικού κομμουνιστικού κινήματος να μην υπολογίσει τη στάση των Σοβιετικών και να προχωρήσει σε μια περιπέτεια χωρίς να έχει εξασφαλίσει ξεκάθαρα τη συμπαράστασή τους; «Ισως ένα περιστατικό να σας δώσει ανάγλυφα τη νοοτροπία που επικρατούσε στην κορυφή του κινήματός μας τότε» λέει ο κ. Νεφελούδης και θυμάται: «Πριν από τα Δεκεμβριανά είχα μια συνάντηση με τον Γιώργη Σιάντο. Του αναλύω την εμπειρία της Μέσης Ανατολής προσπαθώντας να τον κάνω προσεκτικό για τον ρόλο που επιδιώκει να παίξει η Αγγλία στην Ελλάδα. Του είπα ότι το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να βάλουν πόδι στην Ελλάδα και να έχουν κυριαρχική επιρροή στη χώρα. Ο Σιάντος έξι φορές μου είπε: "Μπλοφάρουν, Βασίλη. Μπλοφάρουν!". Κατά τη γνώμη μου τα Δεκεμβριανά ήταν λάθος. Ο Μεγάλος Δεκέμβρης, όπως τον είπαν, ήταν ένα μεγάλο λάθος. Ηταν και κάτι που ήρθε σαν κορωνίδα μιας σειράς λαθών που προηγήθηκαν».

Περισσέ , λυπάμαι (για μια ακόμα φορά) πολύ...........
ПЗРЙϽϽЗ договора оформлялись (с грубымик оторых) стояли
ΔΑΙΔΑΛΟΣ - Дедал

Καλέ το θέμα ανακάλυψε και η ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ στις 20/3/2013 ....

Μπράβο ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΊΑ .....Λουκούμι κερδίζεις ....!!!!!!

Πόσο ΚΑΡΙΟΛΗΣ είσαι ρε ΔΑΙΔΑΛΕ ...!!!!!!!
http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=340685

Στάλιν, Τσόρτσιλ «άδειασαν» το ΕΑΜ

(τίτλος της ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ παρακαλώ ....)

Του ΦΟΙΒΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗ

Η βρετανική ηγεσία που βρισκόταν στην Κριμαία δεχόταν τηλεγραφήματα που την ενημέρωναν για τις εξελίξεις στη διάσκεψη της Βάρκιζας και εκείνη με τη σειρά της διαβίβαζε τις απόψεις της στην Αθήνα.Παράδοση των όπλων από τον ΕΛΑΣ Παράδοση των όπλων από τον ΕΛΑΣ Αλλά και η σοβιετική ηγεσία δεχόταν μηνύματα σχετικά με τις ελληνικές εξελίξεις.Την Πέμπτη 1 Φεβρουαρίου η αριστερή αντιπροσωπεία είχε φτάσει στην έπαυλη Κανελλοπούλου, στη Βάρκιζα, όπου την επομένη θα άρχιζε η διάσκεψη. Από τη μία πλευρά ήταν η αριστερή αντιπροσωπεία και από την άλλη η κυβέρνηση Πλαστήρα που είχε αντικαταστήσει την κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου τις πρώτες ημέρες του Γενάρη.

Οι Αριστεροί

Την αριστερή αντιπροσωπεία συναποτελούσαν ο αρχηγός του ΚΚΕ Γ. Σιάντος, το μέλος της ηγεσίας του ΚΚΕ Δ. Παρτσαλίδης και ο σοσιαλιστής Η. Τσιριμώκος. Αρχικά η κυβέρνηση Πλαστήρα και ο αντιβασιλιάς-αρχιεπίσκοπος Δαμασκηνός επέμειναν ώστε η αντιπροσωπεία της Αριστεράς να είναι αμιγώς κομμουνιστική. Αλλά ο Σιάντος αντέδρασε έντονα επιμένοντας στη συμμετοχή του Τσιριμώκου στη σύνθεση της αντιπροσωπείας, ώστε να φαίνεται ότι το ΕΑΜικό κίνημα δεν εκφράζει μόνο τους κομμουνιστές αλλά έχει ευρύτερο χαρακτήρα, εκφράζοντας και το αριστερό δημοκρατικό κίνημα γενικότερα.

Σε αυτό το σημείο το ΚΚΕ έδειχνε μεγάλη αποφασιστικότητα και στις 5 Φεβρουαρίου έφτασε στη Μόσχα ένα τηλεγράφημα που υπέγραφε ο Σιάντος και έλεγε: «Οι διαπραγματεύσεις δεν έχουν αρχίσει μέχρι τώρα.

»Το αίτημα της κυβέρνησης να στείλουμε τρεις αντιπροσώπους με τη συμμετοχή των Σιάντου και Παρτσαλίδη είναι η τελευταία μας υποχώρηση σχετικά με τη σύνθεση της αντιπροσωπείας μας. Αν η κυβέρνηση επιμείνει να μην πάρουν μέρος αντιπρόσωποι του ΕΑΜ, αλλά μόνο τρεις εκπρόσωποι του ΚΚΕ, δεν θα υποχωρήσουμε. Η πολιτική της ηγεσίας μας συνίσταται σε τακτικούς ελιγμούς που θα συμβάλουν στην έξοδό μας από τη σημερινή κατάσταση. Σε καμία περίπτωση δεν θα συμφωνήσουμε άνευ όρων και δεν θα υποταχθούμε. Αν η αντίδραση δεν υποχωρήσει και αρχίσει, μαζί με τους Αγγλους, να μας πολεμά, θα καταφύγουμε στα βουνά και θα συνεχίσουμε τον παρτιζιάνικο πόλεμο...».

Διπλό παιχνίδι

Δίχως να το γνωρίζει η ηγεσία του ΚΚΕ επιμένοντας στη συμμετοχή του Τσιριμώκου στη σύνθεση της αντιπροσωπείας της Αριστεράς υπέσκαπτε άθελά της τις θέσεις της, αφού ο σοσιαλιστής αντιπρόσωπος είχε διακριτικές συνεννοήσεις με τον Δαμασκηνό και τους Αγγλους!
Στις 3 Φεβρουαρίου το βρετανικό Φόρεϊν Οφις τηλεγράφησε στον Τσόρτσιλ στη Γιάλτα: «Ο κ. Λίπερ αναφέρει ότι συζητήσεις σχετικά με τη συμμετοχή του Τσιριμώκου ανέβαλαν την έναρξη της διάσκεψης μέχρι το απόγευμα της 2ας Φεβρουρίου. Ο αντιβασιλιάς κάλεσε τον Τσιριμώκο, ο οποίος όχι μόνον του είπε ότι οι συνάδελφοί του είχαν έρθει για να πετύχουν μια συμφωνία, αλλά αποκάλυψε και τους όρους που επροτίθοντο να θέσουν και δεσμεύτηκε να ψηφίσει εναντίον τους στα δύο βασικά σημεία, δηλαδή τη γενική αμνηστία και την είσοδο των κομμουνιστών στην κυβέρνηση».

Μετά τις διακριτικές διαβεβαιώσεις του Τσιριμώκου, οι Βρετανοί έπεισαν την ελληνική κυβέρνηση να άρει τις αντιρρήσεις της για τη συμμετοχή του στην αριστερή αντιπροσωπεία.
Στη διάρκεια της διάσκεψης ο Σιάντος υποστήριξε το σχηματισμό μιας ενωτικής κυβέρνησης, με τη συμμετοχή του ΚΚΕ, όπως και την ένταξη των μόνιμων αξιωματικών που υπηρέτησαν στον ΕΛΑΣ στο νεοσχηματιζόμενο ελληνικό στρατό και υπέδειξε ότι «στις υστερικές συνθήκες της μαζικής εξέγερσης» του Δεκεμβρίου '44 «είναι αδύνατο να γίνει διάκριση ανάμεσα στο κοινό ποινικό και το πολιτικό αδίκημα», γι' αυτό έπρεπε να δοθεί «γενική, χωρίς όρους, αμνηστία» για όλους τους εμπλεκομένους. Αλλά ο Τσόρτσιλ και ο Ιντεν τηλεγράφησαν από τη Γιάλτα ότι «συμφωνούν απόλυτα» να μη δοθεί γενική αμνηστία στους ΕΛΑΣίτες.

Οι Βρετανοί έπρεπε όμως να συνυπολογίσουν ότι η διάσκεψη της Βάρκιζας μπορούσε να ναυαγήσει και να επαναληφθούν οι συγκρούσεις. Για ένα τόσο σοβαρό ζήτημα έπρεπε να δώσει το «πράσινο φως» ο Τσόρτσιλ από τη Γιάλτα. Αλλά ο Βρετανός πρωθυπουργός δίσταζε, εκείνη τη χρονική στιγμή, που σ' ένα συμβιβαστικό πνεύμα συνδιαλεγόταν με τους συμμάχους του, να επαναλάβει τις εχθροπραξίες στην Ελλάδα.Στις 7 Φεβρουαρίου τηλεγράφησε στην Αθήνα ότι δεν είχε πρόθεση να πάρει «κάποια σημαντική απόφαση σαν αποτέλεσμα της πιθανής διακοπής των ελληνικών συνομιλιών» μέχρι να μπορέσει να διερευνήσει την κατάσταση επί τόπου. Ηλπιζε να επισκεφθεί την ελληνική πρωτεύουσα μετά το τέλος της διάσκεψης της Γιάλτας και μέχρι τότε έπρεπε «να αποφευχθεί κάθε οριστική διακοπή των διαπραγματεύσεων».Οι Σοβιετικοί είχαν επίσης διαμηνύσει στον Σιάντο ότι «Ελληνες και ΕΛΑΣ πρέπει να καθορίσουν περαιτέρω τα βήματά τους, ξεκινώντας από αυτήν ακριβώς την κατάσταση, όχι ευνοϊκή γι' αυτούς».

Συμφωνία κυρίων

Στις 8 Φεβρουαρίου ο Στάλιν, στη Γιάλτα, ανέφερε ότι «υπάρχουν πολλές διαδόσεις σχετικά με την Ελλάδα». Ο Τσόρτσιλ απάντησε ότι ήλπιζε πως στην Ελλάδα θα επέλθει ειρήνη «στη βάση της χορήγησης αμνηστίας, εκτός από εκείνα τα εγκλήματα που είχαν διαπραχθεί εναντίον των νόμων του πολέμου». Ο Τσόρτσιλ «είχε αμφιβολίες αν μια κυβέρνηση όλων των κομμάτων μπορούσε να σχηματιστεί, αφού ο ένας μισούσε τον άλλο τόσο πολύ».Ο Στάλιν έδειξε συγκαταβατικός με τις αιτιάσεις του συνομιλητή του.Η διάσκεψη της Γιάλτας έληξε με ένα προσωρινό συμφιλιωτικό πνεύμα.

Το ίδιο «συμβιβαστικό» πνεύμα διαφάνηκε και στη συμφωνία της Βάρκιζας, που υπογράφηκε μία μέρα αργότερα, στις 12 Φεβρουαρίου, και κατοχύρωνε τις ατομικές και πολιτικές ελευθερίες στην Ελλάδα. Αφηνε όμως και ένα παραθυράκι σε όσους θα ήθελαν να προσφύγουν στην ανωμαλία, αφού αμνήστευε «τα πολιτικά αδικήματα τα τελεσθέντα από τις 3 Δεκεμβρίου 1944», αν και εξαιρούσε της αμνηστίας «τα συναφή κοινά αδικήματα κατά της ζωής και της περιουσίας, τα οποία δεν ήταν απαραιτήτως αναγκαία διά την επιτυχίαν του πολιτικού αδικήματος».Αλλά ούτε η Γιάλτα ούτε η Βάρκιζα μπόρεσαν να αποτρέψουν τις ανθρώπινες διαθέσεις της εποχής, που έτειναν τελικά προς τον Ψυχρό Πόλεμο και τη θερμή αντιπαράθεση στην Ελλάδα.

κατ αρχην δεν πιστευω αυτα που λενε οι αριστεροι οτι τους πουλησε ο σταλιν

ατομα που ακομα και για να βηξουν επαρναν αδεια απο την Μοσχα δεν διαννοουντο να κανουν κινημα χωρις της αδεια του!!! Ειχαν καθημερινη επαφη με τον Σταλιν μεσω δημητρωφ και οταν αργοτερα ο ζαχαριαδης διαμαρτυρηθηκε στον σταλιν γιατι τους εβαλε να κανουν δεκεμβριανα ο Σταλιν εκανε τον ανηξερο .Ο Ζαχαριαδης του ειπε οτι ετσι μας ειπε ο δημητρωφ για να παρει την απαντηση του σταλιν <<μα ο δημητρωφ δεν εκφραζει την κεντρικη επιτροπη του ΚΚΣΕ >>
Ο σταλιν ειχε συμφωνησει κατι με τον τσωρσιλ και πραγματι ηθελε να την τηρησει.Ομως ειδε οτι κατι μπορουσε να κανει στην Ελλαδα ΧΩΡΙΣ ομως να φαινεται οτι ανακατευεται. Ετσι εδωσε το πρασινο φως στο ΚΚΕ <<καντε οτι θελετε με τις ευλογιες μου αλλα μην ζητατε επισημη αναγνωριση ουτε βοηθεια πριν τελειωσετε>>

το τηλεγραφημα μεσω δημητρωφ ηρθε αν θυμαμαι καλα την 1η δεκεμβριου 1944 για αυτο το ΚΚΕ ενω ειχε συμφωνησει ξαφνικα εκανε πισω και σκληρυνε την σταση του τα Αρχεια καπως ετι τα λενε αλλη υποθεση αν οι αριστεροι συγγραφεις δεν τα βλεπουν

ριξτε μια ματια και στο απορρητο ημερολογιο του δημητρωφ κατι λεει

τα υπολοιπα ειναι του κομμουνιστικου κωλου!!!

ΔΑΙΔΑΛΟΣ έγραψε:https://istoria.forumgreek.com/t812-topic?highlight=%CF%83%CF%84%CE%AC%CE%BB%CE%B9%CE%BD

την περιοδο αυτη πραγματι τους πουλησε Δεν χωρει αμφιβολια

οταν ομως οι ...συντροφοι του ειπαν οτι υπαρχει πιθανοτητα τον δεκεμβριο να κερδισουν αν ξεκινησουν επανασταση τους ειπε <,προχωρατε αλλα εγω δεν ξερω τιποτα!!!>>